vrijdag 18 april 2025

Een alleenstaande vrouw in een gegijzeld leven

 

Het is vandaag “Goede Vrijdag”… een gevoelige, woelige, dag met zoveel flashbacks en ****.
Ik kom tot de conclusie dat ik een beschadigde vrouw (ik ben niet zot zoals de daders zeggen, ik heb de dood MEERMAALS in mijn ogen overleefd en ook DAARVOOR MOET IK MIJ VERANTWOORDEN!) ben die heel veel onleefbare situaties heeft overleefd; mij voor dood achtergelaten en ik weet niet hoe ik ****. ‘Je moet de Knop omdraaien’ alsof het gevoelloos, met zinloos geweld gesausd, en verdwenen is zodat de volgende stap er aan komt.
Ik heb daders zien groeien in hun dadenstellingen. Die groeiden sterker met hun juiste ondersteuning dan ik me kon verdedigen!!!!! Moeten ZWIJGEN en niet mag schrijven. Die CONSTANT haar woorden drastisch moet wegen vooraleer ze iets zegt.  Geen eigen mening. GEEN EIGEN VRIJHEID. MONDDOOD GEMAAKT. GEEN PRIVELEVEN (‘wij winnen en lezen uw facebook, computer, mailbox en luisteren uw gsm af! wij werken voor ****!’). ZOALS HET VOOR DE DADERS HOORT. IN ISOLATIE BLIJVEN WANT DAT REIKT IN HUN VOORDEEL, zijn hun eigen schandwoorden.
Ik moet me verantwoorden voor andermans daden te verbergen en zwijgen, niet over een tijdspanne maar ook hier verantwoord ik mij dat het “over mijn gehele leven gaat”. Terwijl het me zoveel moeite heeft gekoTst om er durven over te praten…
Daders of pesters pleasen, een goed comfortzone geven, hun dromen gedwongen moet inwilligen.
Mijn zwaar leven is gemuteerd in een onderdrukking die ik niet te boven kom: “gij moet zwijgen, stoppen met facebook, en monddood! Stoppen met alle leuke dingen in je leven!” (trauma)
Met de reden, dit geeft dagelijks nog iedere resultaten. HOE IK VOLGENS DADERS MOET LEVEN. NIET LEVENSWAARDIG BEN. EN STEEDS MOETEN ZWIJGEN DOOR HUN HOGE BEWEERDE FUNCTIEOMSCHRIJVINGEN.
Allemaal van het oogpunt van de daders. Ik moet me weer verantwoorden: daders betekenen voor mij, personen die niet denken zoals wij, die constant STIEKEM bezig zijn om hun daden te verbergen en toch zoveel plezier er aan beleven en roepen naar mij; “HET MOET NOG PLEZANT BLIJVEN HEEE!”… Daders zijn voor mij; personen die iets uitgestoken hebben, andermans vrijheid benemen en zich allerlei zelf onrechtvaardig toe-eigenen.
Kleineren, vernederen, uitlachen, dingen die gebeuren, bewijzen die verdwijnen, ter plekke gemanipuleerd word, wanneer de daders en medewerkers komen dicteren “hoe ik de situatie voor hun moet uitbeelden en zwijgen.”  (de les spellen)
Ze moeten me laten twijfelen, maken me uit voor ***, en ik word als een stuk vuil bejegend. “Al een geluk, blijven zij dan wel den held!”
Ondertussen heb ik een eigen veiligheidsplan moeten maken. Krop ik alles op. Verberg ik mij voor onheil. Moet ik de mensen waar ik mee om ga volledig veilig afschermen; de hoge functies vinden alles! Alles wat daders weten loopt fout. Alles wat ze NIET weten loopt GOED! (en ik moet een echte krak zijn, om alles zonder facebook, computer, mailbox of telefoon te regelen of het is er aan voor de moeite en dan nog…. Vinden ze het en wordt het gemanipuleerd in de negatieve zin en ze zorgen dat van hun daden geen bewijzen zijn!!! ) Heel mijn leven is gemuteerd en afgeschermd en verder moet ik zwijgen. Het is een mutatie van VELE JAREN EN geen nacht ijs. Het gaat hier over een gegijzeld leven. Ik kan het niet anders verwoorden dan dat. Je bent niet alleen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten