VOOR de Europese éénwording bestond het probleem “racisme” niet eens in
ons moederland of toch heel heel miniem. Het kreeg ook niet de aandacht, geen
probleemvorming. Er was welvaart, geluk, mensen konden nog echt gelukkig zijn. Nu
leven we allen met een masker, verbloemd; wachten tot belgenland wordt
overgenomen door arab. De meeste echte
belgen verbergen hun armoede, men gebruikt het woord racisme als snoepgoed. Dat
door de lucht gegooid wordt. Maar na de EU werd onze samenleving
multicultureel. En iedereen zocht een weg doorheen de maatschappij om zijn of
haar goesting te krijgen. Wanneer men dominanten figuren erbij krijgt, willen
die dan ook hun resultaten behalen. Tenslotte zijn zij de gastheren en willen
ze ook zo bediend worden.
Kunnen we het laf noemen of fazantenpolitiek? In de goede burgervaderschap zou men denken dat inheemsen hun leven op de eerste plaats krijgen en als er nog geld over is de gastheren hun profijt. Want zo zien ze het dan, Belgenland, Beloofde land. Het land van weelde en krijgen!
Kunnen we het laf noemen of fazantenpolitiek? In de goede burgervaderschap zou men denken dat inheemsen hun leven op de eerste plaats krijgen en als er nog geld over is de gastheren hun profijt. Want zo zien ze het dan, Belgenland, Beloofde land. Het land van weelde en krijgen!
Worden we het allen niet beu om telkens maar ook telkens te moeten
strijden wat al zo lange tijd van inheemsen was? Ik ben zeker geen racist. Trouwens
heb ik zelf ook buitenlandse vrienden met getinte kleur. Wij hebben een goede
verstandhouding en ze zeggen zelf: “Belgen maken elkaar kapot om vreemden hun
goesting te geven. Dat hoeft zeker niet. Provoceren naar elkaar toe absoluut
niet.” (thx G. and other friends, for your love and understanding.)
Zwarte Piet is van ons en is wat die is al door de eeuw heen. Blijf eraf!
Maxiem Weber.