Kort liefdesverhaal van Maxiem

Ik weet nog precies hoe ik hem voor de eerste keer ontmoette. Ik stapte een cafè binnen naar de tafel waar een vriendin op mij wachtte. Ze brulde het uit:” Maxiem welke knappe gast heb jij mee gebracht!” Ik keek om en zag zijn blauwe ogen, zijn lichaamsbouw, zijn levenstrilling, en …. Ik was verkocht! Die eerste seconden waren zo sterk. Ik keek heel de tijd naar hem. Ik wilde bij hem zijn maar hij zonderde zich af. Christiane en ik hadden nog drukke gesprekken maar toch bleef er een chemie hangen en Christiane voelde dat ook tussen Blauwoog 'Ferre' en mij…. De chemie werd sterker en sterker en weken later begon ik hem terug te zoeken. Maar hij leek verdwenen van de aardbol…

Tijdens mijn zoektocht vond ik hem nogmaals ingedoken aan een tafel. Met een gezicht van “Laat mij gerust” en ik liet hem ook gerust. In mijn hersenpan bleef Blauwoog iets dat niet verdween of lag het aan mijn hart? Had mijn hart op dat moment al gekozen terwijl mijn hersens het nog niet besefte?  Jaren vlogen voorbij. En ik had de moed opgegeven. Negatieve golven vlogen door mijn hersenpan: ”Misschien is hij getrouwd? Misschien heeft hij een vriendin? …” na zoveel jaren leek Blauwoog “onbereikbaar voor mij”. In momenten kreeg ik een overstelping van eenzaamheid op mijn lichaam gegooid. Kon ik niet vooruit. Omringenden volgde mijn single leven om alsook nog een kans te wagen die beter zou zijn dan hun huidig vriendje! Kameraden wilden met mij omgaan voor het moment dat ik zou begeven en hun s** te geven. Maar mijn gevoelens waren zo sterk voor Blauwoog dat andere mannen geen kans kregen.

Na drie jaar kreeg ik een benefietvriendje. We wisten beiden dat hij vervanger was van Blauwoog. Even dacht ik; ”Misschien komt er toch nog liefde …” maar de liefde bleef uit. Hij koos voor een jongere vrouw. En ik bleef weer jaaaaren alleen. De onbereikbaarheid van Blauwoog gaf me een berg van eenzaamheid, isolatie. Iedereen volgde het verhaal maar …. Ondertussen kreeg ik een berg van intriges, manipulaties, enz… iedereen wilde een voordeel halen en ik bleef in de kou staan. Mijn hoofd werd gevuld met allerlei bizarre verhalen, negatieve gebeurtenissen over Blauwoog, EN uiteindelijk werd me verteld dat hij verongelukt was met zijn moto. Toch bleef ik kaarsen branden en mijn hart leek niet te stoppen om aan Blauwoog te denken!

Ondertussen nam er een man contact op met mij. Hij wilde mijn leven samen delen. Hij begon mijn tuin te snoeien. Hij reorganiseerde mee in mijn huis. Hij liet uitschijnen dat hij een rijke man was met veel eigendommen. Hij sloot me op. Controleerde mijn gsm. Hij isoleerde mij van mijn vriendinnen. En hij snoerde ’s nachts mijn mond terwijl ik droomde en de naam van ‘Blauwoog’ uit sprak. Na vier weken dat ik hem kende zei hij:” Maxiem we moeten dringend naar de notaris eens gaan om alles te regelen voor later.” Voor later? Ik kende de man maar vier weken! En de vervanger voor Blauwoog vloog buiten. Het waren ingewikkelde situaties die te lang zijn om te vertellen…. Maar de man had zelf geen enkel eigendom …..

Na een helse tijd van jaaaaaren:: complot, vechten, intriges, manipulaties, ruzies, gingen mijn vriendin en haar vriend nog eens uit naar een fuif ***   Ik keek…. Donker, lawaai, een schijn, en door de lichtflitsen zou ik durven denken hebben dat Blauwoog daar stond. Maar die was toch verongelukt? Mijn hart werd onrustig. Oeps! Dat moest hem zijn !  **** Maar die laatste vraag schreeuwde ze uit naar mij toe dat ik Blauwoog moest gerust laten en dat zij voor Blauwoog gekozen had !! “Zie je niet dat hij voor mij kiest! Hij heeft al jaren de kans gehad om contact te maken met jou en zie je dan niet, domme gans, dat hij voor mij kiest!” Ziekelijk, dacht ik, en de onzekerheid vloog op kop.

Ondertussen is er meer dan een half jaar voorbij. Geen Blauwoog meer te bespeuren. In een totaal van zes jaren zijn voorbij gevlogen. Mijn leven vliegt ook voorbij. Ondertussen ben ik ook zes jaren ouder geworden dan de dag dat ik hem voor de eerste keer zag! Maar die onbereikbaarheid, onzekerheid, is iets dat niet kan blijven aanslepen… 1.De vriendinnen willen hun gelijk halen zijnde dat Blauwoog voor hen kiest. 2.De vrienden denken tot op heden “Wanneer ze stopt met aan Blauwoog te denken, maak ik misschien kans.” 3.Misschien is het fout van mij om aan één enkele man te denken en moet ik me ook openstellen voor andere mannen te zien en over te denken.. 4.Uren, uren, uren, uren, alleen in eenzaamheid op een terrasje, cinema, uitstapjes, op stap, shoppen, uren en uren en uren van eenzaamheid, helemaal alleen op stap….. eindeloos.

Gevoelens kan je niet commanderen, die zijn er gewoon
en je moet er  mee leren leven!

Ik weet zelf niet wat de toekomst brengt maar wanneer ik de juiste partner vind, laat ik die man nooit meer los !!

Maxiem xxx

Een dorpspomp

In Africa is dat als een noodzaak om een dorpsbron voor vers water te kunnen hebben. Bij het ophalen van  het water komen vele mensen bij elkaar. Een sociale aangelegenheid. Niet alleen Africa maar in America hebben cowboy’s hun bronwater dat verzameld wordt in ver afgelegen weiden. Zo kunnen ze hun vee bevoorraden.

In vroegere tijden hadden vele dorpen van bij ons een dorpspomp, waar men water kon oppompen. De buurt zat dan wat samen te praten. Er was toen geen tv. Die sociale aangelegenheid zijnde vers water  halen, werd uitgediept als een groot evenement waar de buurt samen kwam om verhalen te vertellen. Men kenden elkaar veel beter omdat men samen leefde in plaats van afstandelijk te leven met elkaar. Ook de achternamen kregen hun deel van informatie mee. Het is een stuk geschiedenis en realiteit dat niet mag vergeten worden.

Een dorpspomp is meestal een pomp waarbij men aan de zijkant met koperen hanteer het water kan op pompen. Dit soort van pompen eindigt ook al in de tuin als decoratie. Het zware koperen stuk krijgt dan wat bloemen om de boel wat op te fleuren.
Romantisch of niet, “een dorpspomp” heeft altijd wel een uitstraling. In de betekenis van het woord “Ik zie je aan de dorpspomp woensdagavond…..” of “Ik wacht op jouw bij de dorpspomp….” Is een mooie verwoording voor de romantieker, een fietsclub die afspreekt……

Een dorpspomp in al haar pracht, nut en glorie.

Maxiem Weber