The HGames on the workfloor (7) The end

Deze reeks wordt geschreven in de IK-vorm om meer inlevingsvermogen in het verhaal. Ik spreek van een dader Chinouk en een slachtoffer Isabelle. De gebruikte namen in de reeks zijn allemaal nicknames. Deze reeks is geschreven ter sensibilisering voor gedragscodes en coaching op het werk. En wat als uw collega een persoonlijkheidsstoornis heeft? Blijft het leefbaar op de werkvloer? Moet dit geen extra aandacht en nieuwe wetgeving?

1.   Personeel die zich 200% trouw inzetten op de werkvloer hebben dan ook een stevige verwachting van hun oversten. Zo zou een baas alle pistes dienen na te checken wat er fout loopt. Een echte baas met leiderschap MOTIVEERT zijn personeel ipv kapot te maken! Personeel verwacht ook een neutrale baas en niet iemand die een paraplupolitiek en zijn handje boven anderen houdt, ook al zitten die helemaal in de fout. Pak de problemen juist aan!

2.   Gesprekken dienen te gebeuren omdat het motiverend zou werken en niet om iemand te kraken om te zien hoever ze geraken. Krachtmeting mag absoluut niet vanuit het management gebeuren wat de relatie ook is met de tegenpartij van het slachtoffer.

3.   Wat mij als schrijver ook niet duidelijk is, is waarom houdt het management Isabelle aan het werk terwijl ze constant haar vertellen dat ze slecht is. Teveel focussen op enkel en alleen negativiteit maakt en brouwt nog meer negativiteit tot een spiraal als gevolg. Men komt er niet meer uit!

4.   Wat mij als schrijver ook niet duidelijk is, hoe kan een baas die zelf wil ontslag nemen, niet gelukkig is in zijn job en herpakt heeft, nog de juiste aanpak en inzet geven aan een opbouw binnen het bedrijf. Waar is de billijkheid binnen de firma? Waarom werden de gesprekken niet helemaal uit mekaar getrokken zodat ook Chinouk haar moest verantwoorden of welke verbeteringen zij kon aanbrengen. Tenslotte was zij degene die andere collega"s verstikte in hun eigen werkomgeving. WAAROM kreeg zij priveleges? enz

5.   De meeste bedrijven vragen assertiviteit. Het viel me op dat hier alleen maar sub-assertief personeel heeft. Immers Chris, de rechterhand van de grote baas, had zelf die problemen van irrationele gedachten die ze reflecteerde op Isabelle en haar op het einde wilden ten laste leggen. Chris had er voor in behandeling geweest via het bedrijf zelf.

6.   Tijdens de gesprekken werd heel snel duidelijk dat het management VOLLEDIG OP DE HOOGTE WAS van de achtergrond van Chinouk want herhaaldelijk werd gezegd dat ze een tweede kans verdiende. De afbraak van de persoonlijkheid van Isabelle leek in opdracht doorgevoerd….



Resultaat; Coaching op het werk is van uiterst groot belang. Niet alleen voor burn out, pesterijen op het werk. Maar ook voor het belang voor het besturen van een goed management. Het personeel heeft welvaart bij coaching.

Gedragscodes zouden hier ook wel op de plaats zitten. Vastgelegde codes om de billijkheid binnen de firma in stand te houden of te bevorderen.

Slechte handelingen/behandelingen die de werkgever uit gezichtsverlies doet tegenover de werknemer die uitzichtloos een zware beslissing diende te nemen moet uit ten bozen. Als het niet tijdens de gewone tewerkstelling kan moet men niet the last minute afwachten om dan slechte handelingen te drijven zodat de werknemer in het leven niet meer verder kan....

Jullie lezen ook dat dit geen normale werksituatie is. Maar over LP gaat. Doorheen onze welzijn op het werk zou hierover een nieuwe wetgeving dienen te komen want de meeste mensen kunnen hetzelf niet plaatsen en wordt dan onder pesten op het werk geplaatst terwijl dit een zware **** is dat ook veel geld kost in onze economie..... check this out. 


Dit waren de grote lijnen verteld en omschreven. Het boek was te dik om er zoveel pagina”s aan te wijden aangezien de sterke negativiteit.

Maxiem

The HGames on the workfloor (6)

Deze reeks wordt geschreven in de IK-vorm om meer inlevingsvermogen in het verhaal. Ik spreek van een dader Chinouk en een slachtoffer Isabelle. De gebruikte namen in de reeks zijn allemaal nicknames. Deze reeks is geschreven ter sensibilisering voor gedragscodes en coaching op het werk. En wat als uw collega een persoonlijkheidsstoornis heeft? Blijft het leefbaar op de werkvloer? Moet dit geen extra aandacht en nieuwe wetgeving?

Chinouk vloog weeral helemaal uit naar mij. Vanaf nu moest ik alles eerst vragen aan haar en dan pas aan Sien. Ook al gaat het over BTW, alles moest via Chinouk eerst passeren ….. en Chinouk kreeg ook haar gesprek met de grote baas en de twee directe chefs. Terwijl zij op gesprek was, waren er twee mannelijke collega”s die zich zorgen maakten om mij. ‘Hey hoe gaat het? Heb je problemen met ….. en ze wezen allebei naar het bureau van Chinouk. Ik knikte van jaaa. “WIJ OOK!” verontwaardigd keek ik hun aan:” Hoe jullie hebben problemen met Chinouk? Op het gesprek van 31 oktober had het management me uitdrukkelijk gezegd dat ik ALLEEN problemen heb met Chinouk! Dus het management liegt?” en de twee heren bevestigde. Wat voor een management is dat nu liegen en bedriegen? Wat voor een situatie is dit? En de twee mannen vertelde mij – “wanneer je door de baas gezegd wordt dat je niet thuishoort in het bedrijf – moet je maar je conclusie maken maar eigenlijk moet je verder naar werk zoeken hoe erg het ook is.” …. “Mijn droomjob? Wat is dit eigenlijk?” Er werd gepraat over de stand van zaken. En ik kreeg een duidelijker beeld. Maar dit is niet goed !

Ik nam contact op met de externe preventieadviseur. Ze gingen mij terug bellen maar ik had er nooit meer iets van hen gehoord.

Een andere dag had Chinouk Camenbertkaas mee gebracht. Dat stinkt zo, had ze gezegd. ‘Wie brengt nu stinkkaas mee naar het werk en legt dat in of op haar bureau?’ Dat is toch uitdagen. Plots kwam  Chinouk naar mij vragen naar mijn parfum om dat in haar bureau en schuif te spuiten. Terwijl ze zelf parfum mee had. Ik gaf  het niet.

Dagelijks kreeg ik opmerkingen over mijn gezicht, mijn kleding…. Als ik in de morgen binnen kwam kreeg iedereen een goedemorgen. Als ik avonds naar huis ging was het Tot morgen….. de dagen en morgenden om te vertrekken naar mijn werk begonnen zwaar pijn te doen.
Op een dag zag ik Chinouk achter het gat van de grote baas lopen. Ze gingen samen in het vergaderzaaltje, zonder licht, zonder vensters, Sien keek over haar bril, en dan ging de grote baas naar zijn bureau. Later gooide de grote baas proppen papier op het bureau van Chinouk als hij ging printen.

Chinouk praatte met Sien vrij regelmatig over haar hond. Bijna dagelijks werd er over de hond van Chinouk gepraat. Sien werkt ook in een hondenschool en zo maakte Chinouk vertrouwen met Sien die er los in trapte. Te laat …… Chris maakte me zo duidelijk dat Chinouk een heel belangrijk persoon is. Het werd uitzichtloos …… constant op mijn kop laten k**kken. Er werd niets aan gedaan. De woordenspeling en de woordenspelletjes en de woorden verdraaien. Heel veel positieve energie was ik verloren.

Vrijdagnamiddag en de twee mannelijke collega”s waren al naar huis. Chinouk kloeg over de slechte werking van de twee mannelijke collega”s. het was een heel gewirwar. Het doordrammen van Chinouk die mijn telefoons met de klanten overheerste. Dan hoorde ik Chris antwoorden;” Zet die twee heren maar goed onderdruk. Ze moeten jou die info geven! Zet ze maar eens goed onder uwe duim.” En Chinouk moest haar gekkenlach doen….. Mijn hart klopte in mijn keel. “Dit deden ze dan ook met mij!” en dat ik dit uit de mond van een manager moest horen….

7 november. Een opvolggesprek. Onze grote baas vond dat allemaal leuk. Hij genoot ervan als Chinouk daar zat te wenen (de reddende engel speelde), zo professioneel is, zo onmisbaar is. En mij maar de les spellen hoe een monster ik wel was. Dat ik blij mocht zijn om werk te hebben.  Het management droeg twee gezichten en had een paraplupolitiek. Heel even werd er gezegd dat ik moest zeggen aan Chinouk dat ik mijn kaften mocht zetten waar ik wilde. Maar het overheersende was dat Chinouk haar gangen kon gaan. Er veranderde niets. Ook niets. In de toekomst niets. Ik voelde wel dat het management vast hing aan een ketting maar ik wist nog niet precies hoe dat aan de haak zat…… allemaal heel raar.

27 november. Ik kreeg weer een gesprek met de grote baas. Het grote probleem was dat hij mij een vast contract moest geven. Dat deed hij niet zei hij. Zonder enige schroom vertelde hij mij dat hij geen contract gaf. Chinouk had wel een vast contract gekregen! “Werk nog maar eens hard aan je zelf want ik hoor dat je nog problemen hebt met Chinouk en daarmee kan ik je geen contract geven. Mijn overste zeggen ook dat ik je niet kan aanwerven door Chinouk.” Daarna vroeg hij uitdrukkelijk de naam van mijn jobcoach en het adres. Hij vroeg veel over mijn privèleven waar hij totaal geen zaken mee had! Hij eigende zich dat toe net als Chinouk dat met mij deed!!!! Toen ik op mijn plaats terug zat, was ik een gebroken iemand. Ik kon mijn tranen niet meer bedwingen. WAAROM houden ze mij dan voor een pispaal? De werksituatie was uitzichtloos en raar maar waar leek de baas gewoon in passief wachten tot ik gewoon op gaf.......
Later kwam Chris vragen hoe het gesprek verlopen was. "Stop toch met deze job, je haalt het gewoon niet. Alle zwakke schakels moeten er uit. " Ik zei niets meer. 

Enkele dagen later in de vroege morgen, begon Chinouk te roepen aan de printer. Mijn eerste gedachten gingen uit dat er problemen waren met het printtoestel. Toen ik daar ter plekke aan kwam begon Chinouk mij aan te vallen dat ik tegen haar niets gezegd had dat er nog taart was. Paul zat naast het printtoestel. “Paul, moest je graag taart hebben, het staat op de tafel in de vergaderzaal.” (Paul zwaaide met zijn armen achter de rug van Chinouk van neen) Toen werd Chinouk helemaal kwaad. Net als in alle verleden dagen, communiceerde ik nooit met haar maar rechtstreeks met de persoon zelf. Haar werkprofiel was om ruzie uit te lokken via andere personen zodat ik dan toch wel met haar zou praten. Maar door alle valse beschuldigingen had ik dat altijd vermeden omdat ik mijn werk wilde behouden. Mijn droomjob….. Ik ging terug naar mijn bureau maar Chinouk bleef bijten. Ze liep parallel met mij naar haar bureau. Toen ik ter hoogte van haar kwam, riep ze “mag ik iets vragen? Waarom verdraai jij mijn woorden?” Mijn hart klopte in mijn keel. Zweten en ik kreeg geen lucht meer. Dit kon toch niet meer. “Welke woorden verdraaien? Ik spreek toch nooit met je? Wat wil je nu van mij want eerlijk gezegd ben ik opgebrand, ik kan niet meer ! “ en het antwoord van Chinouk ;”Hoor nu eens Chris, hoe zij mijn woorden verdraaid?” Chris kijkt verwonderd omhoog maar zegt niets. “Weet je ik zal er een eind aan maken aan deze koude oorlog. Op deze manier kan ik niet werken. Op deze manier maak ik mezelf helemaal kapot. Chinouk werd razend en legde alle schuld in mijn kamp. ……

Maxiem

The HGames on the workfloor (5)

Deze reeks wordt geschreven in de IK-vorm om meer inlevingsvermogen in het verhaal. Ik spreek van een dader Chinouk en een slachtoffer Isabelle. De gebruikte namen in de reeks zijn allemaal nicknames. Deze reeks is geschreven ter sensibilisering voor gedragscodes en coaching op het werk. En wat als uw collega een persoonlijkheidsstoornis heeft? Blijft het leefbaar op de werkvloer? Moet dit geen extra aandacht en nieuwe wetgeving?

Sien kwam bij mij vragen om een begeleidende brief te schrijven voor digitale facturatie. Chinouk kwam ondertussen al twee maal naar haar bakje kijken terwijl het leeg is. Facturatie was alle dagen mooi afgewerkt. Toen Sien terug naar haar plaats was, kwam Chinouk mee lezen op mijn computer wat ik aan het doen was. Na vier keer te komen polshoogte te nemen, zette ik dat telkens op een andere bladzijde op mijn computer. Chinouk stond letterlijk en figuurlijk achter mij op mijn scherm te lezen. Akelig !

Chinouk was bijna gelijktijdig gestart als uitzendkracht met Coucou. Een jong meisje van 25 jaar en een meter tachtig plus. En bijna dagelijks rookten ze samen net aan de achterdeur van het gebouw. Soms zagen we ze voor het raam staan en soms achter de hoek zodat we ze niet samen zagen roken. Wel die Coucou had een heel sterke band met Chinouk. Dat speelden ze ook dagelijks uit op de werkvloer. Samen opmerkingen maken. Samen lachen.
Op een dag zat ik druk bezig aan mijn desk. Coucou zat gehurkt aan de kast naast mij. Plots voelde ik een sterke druk tegen mijn rechter slapen. Ik was op dat moment in het dossier aan het typen en besefte totaal niet wat er op die seconden gebeurde. Pas enkele minuten later, toen Coucou weg was voelde ik nog steeds de druk aan mijn rechterslapen. Een dag later vond ik Coucou voor de spiegel aan de damestoiletten. “Coucou, mag ik eens iets vragen? Heb ik het nu goed gevoeld, of vergis ik mij dat jij met je twee vingers sterk gedrukt hebt aan mijn rechterslapen terwijl ik zo druk bezig was en me afsluit van de werksituatie?’ en Coucou zo fier en ze riep;” Jij hebt dat goed gevoeld! Het was om te zien of je vijzen nog los stonden!” …. “Waar haal jij het recht vandaan om zoiets allemaal te doen?” Zonder iets te zeggen ging ze naar haar bureau. Later op die dag was aan haar werkeiland zware ruzie met een mannelijke collega Paul. Paul reed naar huis en een andere collega reed ook naar huis. Coucou en de interne preventieadviseur waren naar het magazijn gevlucht. Met het gevolg van de tien werknemers waren er nog drie aan het werk……..

En Chinouk? Die gaf maar door ! Weer stond ze aan mijn bureau ruzie te maken waarom ik die onderhoudscontracten niet gefactureerd had. Mijn gosh ! Ik had daar nooit met die onderhoudscontracten gewerkt dat was mijn voorganger. Er was bij de overschakeling van werknemer niet genoeg tijd omdat allemaal uit te leggen. Directe chef van Chinouk, Chris, wist dat zeer goed.   Toch moest ik dagelijks verantwoorden waarom die niet gefactureerd werden. En dagelijks moest ik zeggen dat ik niet op de hoogte was maar voorganger Gretel. Dagelijks dacht ik aan Gretel, want zij had mijn problematiek niet, toch is ze halsoverkop vertrokken uit de firma met de nadruk dat ze niets mocht zeggen over de situatie van haar vertrek (?) heel mysterieus.

Paul komt even een praatje maken met mij aan mijn desk. Chinouk kwam ook naar mijn desk en stond daar mee te luisteren en te tokkelen met haar vingers op mijn desk. Paul en ik praatten gewoon verder. Chinouk gunde mij totaal niets. Haar doelstelling was om mij te isoleren. Mij in een slecht daglicht te stellen bij de chefs. Vertellen hoe goed en professioneel zij wel is om mijn job te kunnen doen.

Maar iets is niet juist binnen de firma……. Het management had precies niets te zeggen en toch wilden ze dat het personeel sub-assertief bleef!

Maxiem

The HGames on the workfloor (4)

Deze reeks wordt geschreven in de IK-vorm om meer inlevingsvermogen in het verhaal. Ik spreek van een dader Chinouk en een slachtoffer Isabelle. De gebruikte namen in de reeks zijn allemaal nicknames. Deze reeks is geschreven ter sensibilisering voor gedragscodes en coaching op het werk. En wat als uw collega een persoonlijkheidsstoornis heeft? Blijft het leefbaar op de werkvloer? Moet dit geen extra aandacht en nieuwe wetgeving?

Dagen verstreken als hetzelfde. Niets veranderde en integendeel werd het nog erger. Chinouk kreeg carte blanche in alles wat ze deed en ze nam gewoon mijn leven over op de werkvloer. Ik werd afhankelijk gemaakt en niemand die iets deed. Op 31 oktober kreeg ik dan een gesprek met de grote baas, de twee directe chef. Ik moest er gewoon gaan bij zitten. De twee dames keken me aan maar vanaf dat moment vertrouwde ik het totaal niet meer. De goede schijn-werking en omgang die we hadden viel als stukken porcelein uit mijn handen. Het gesprek had niets opgeleverd. Immers de grote baas had zelf al twee jaar geleden besloten om de firma te verlaten en de twee dames hadden er alles aan gedaan om hem in de functie te houden. Ik voelde ook tijdens het gesprek dat de drie mensen niets konden doen als luisteren. Maar ik wilde eerst horen hoe de drie het samen dan voor hadden  met mij. Uit het gesprek bleek dat IK? Chinouk bedreigd had door de waarheid aan te kaarten. Dat mocht niet. Dat paste niet in de firma. Uiteindelijk kwam uit de grote baas zijn mond; “Jij hoort niet in ons bedrijf”. Ik moest heel dankbaar zijn dat ik daar MOCHT werken want in andere bedrijven zou ik moeten afvloeien hebben. Euuuhh in andere bedrijven mocht je dan ook niet opkomen voor jezelf? Want het enige wat ik gedaan had was opkomen voor mezelf en wat ik wilde was dat Chinouk stopte om mij onder ONNODIGE STERKE DRUK ZETTE met als doelstelling mij afhankelijk te maken. De draad werd sterk aangetrokken dat Chinouk moest gelukkig zijn op de werkvloer. En ik was het monster, de grote boosdoener die er niet thuishoorde. Op dat moment was ik heel fier dat ik niet thuishoorde in deze firma waarvan ik andere en totaal andere positieve verwachtingen had! Maar me laten kapot maken door Chinouk, mijn mond snoeren, afhankelijk als een sukkel mijn werktaken moest uitvoeren kon ik totaal niet meer aan ! De situatie was al lang grensoverschrijdend voor mij en dan alle valse beschuldigingen ! gewoon schandalig ! Wat ik op dat moment ook door mijn hoofd ging terwijl ze zaten te zagen wat voor monster ik wel ben, allemaal slechte dingen die duidelijk Chinouk voorgelegd had aan het management, was, WIE heeft deze mensen in hun greep want zo reageren toch geen bazen van een wat ik dacht ‘fatsoenlijk bedrijf”?

Iedere keer als de grote baas binnen in het kantoor kwam, kwam Chinouk naar mijn desk. Met een dossiertje in de hand en een balpen. “Dit moet je zo doen, dat moet je zo doen, kijk en kijk hier even, dit moet je zo doen, en waarom heb je dat niet gedaan.” Chinouk hield de grote baas in het oog of die mee iets opving van haar toedoen aan mij. Want het ware doodgewone onnozele simpele dossiers die gewoon zonder enige uitzondering of facturatiewijziging dienden gefactureerd te worden. En ja ik keek mee in de situatie en de sukkelaar hield Chinouk in het oog en ik speelde het spel mee en knikte maar “ja”. Uiteindelijk nam Chinouk de dossiers terug mee naar haar plaats voor een volgende keer. Want dezelfde dossiers werden meerdere malen gebruikt om-juist – als -de- grote-baas-binnenkomt – te gebruiken – en om te bewijzen hoezeer zij zo professioneel mij de les spelt en van alles op de hoogte is ongeacht haar 8 tal weken die ze daar werkte! WAT IS DIT VOOR EEN FIRMA ? EN JA HIER HOORDE IK TOTAAL NIET THUIS MAAR WAAROM HIELDEN ZE ME DAN ZO VAST IN DIE FIRMA?

Op een dag toen de poetsvrouw  het kantoor poetste, deed Chinouk hetzelfde met mij. Ziet eens hoe professioneel ze wel is. Hoe goed ze wel is. De meeste collega”s waren huiswaarts want de poetsvrouw kwam altijd tegen sluitingstijd. Ik was bezig met dossiers na te kijken, en de vloer was nat. Dus bleef ik even wel op mijn plaats zitten, had ik gecommuniceerd met de poetsvrouw. Zowel uit respect als door de gladheid van de vloer. Chinouk draaide zich om aan haar bureau, ging dwars doorheen de natte gang. Haar voetsporen bleven gewoon staan en dan nog eens een spoor terug. Chinouk haar blik naar mij en zo uitdagend. De poetsvrouw keek naar mij en drukte haar lippen op elkaar. Er heerste een zwaar ziekelijke sfeer en toch durfde er niemand iets te zeggen!

De baas kwam even aan het bureau van Sien zitten om de omgeving op te snuiven. Mijn vermoeden was dat Chinouk van mij weer gaan klagen was. Chinouk was de visitekaartjes van haar zus aan het aanprijzen om daar op verlof te gaan in Frankrijk. Haar zus moest het alleen runnen enz. De grote baas keek en luisterde mee. Ik voelde mij niet goed met al die gekke situaties en het werd nog erger …..

Maxiem 

De HGames on the workfloor (3)

Deze reeks wordt geschreven in de IK-vorm om meer inlevingsvermogen in het verhaal. Ik spreek van een dader Chinouk en een slachtoffer Isabelle. De gebruikte namen in de reeks zijn allemaal nicknames. Deze reeks is geschreven ter sensibilisering voor gedragscodes en coaching op het werk. En wat als uw collega een persoonlijkheidsstoornis heeft? Blijft het leefbaar op de werkvloer? Moet dit geen extra aandacht en nieuwe wetgeving?

Het is begin oktober. De afsluiting van de maand september moet af. Chinouk dramt door om de facturatie in het bakje direct te factureren. Maar ik ben met de werkuren bezig. Tien minuten later komt Chinouk terug vragen of de facturatie gedaan is, en dat op een dwingende manier alsof ik geen ruimte heb. ALLES moet af van september. Waarom krijg ik dan geen ruimte of zelf te beslissen. Chinouk doet alsof ze mijn baas is en wilt me afhankelijk maken van haar!

De dwingende toon, de doordramming van het NU (ik vroeg me af of zij dat ook met haar partner zo doet) en niets anders, maakt dat ik meer bezig ben met negatieve dingen dan met mijn job. Na half vijf nog steeds dezelfde ruzies tot dat …. Het weeral hetzelfde liedje is, en ik kon niet meer: ”Waarom behandel je me zo? Wat wil je nu van mij? Eerst het “niet – uitleggen-probleem” van de taken en nu de “directe absolute facturatie”. Stop daar aub mee en hou op. Ik weet wat je met je vroegere collega’s en werkgevers gedaan hebt. Dus het hoeft nu niet meer, ik weet het nu. ”  

Maar Chinouk was bang voor de waarheid;” Bedreig je me nu? Je bedreigt mij!” <<Is dat een bedreiging? Daar heb ik een andere definitie van. Ik wil dat deze oorlog stopt. Ik vraag een gesprek met de directe chefs aan met de dader.>>

De dag nadien het gesprek; Chris, Sien, Chinouk en ik. Ik moest de inleiding doen waarom de aanvraag van het gesprek. Ik kon geen twee zinnen zeggen of ik word afgebroken door Chinouk. “GIJ hebt een probleem! Ik heb totaal niets problemen alleen jij! Gij kunt mij niet uitstaan. Jij verdraait mijn woorden! ” Chinouk heeft het volledige gesprek geweend. Tranen met tuiten. “Vertel nu eens wie je vertelt heeft over mijn oude collega’s. Wie heeft het je verteld over mij? Jij screent mij en zoekt alles op internet!” Ik zei niets maar zoveel energie zou ik NOOIT in mee gaan in haar verstikkende negatieve energie.   Al wenend geeft Chinouk toe: “Ik heb mijn hele carrière dezelfde problemen met de mensen.” Ze heeft alles toegegeven maar ze heeft “geen probleem, alleen ik heb een probleem?” je ziet wel…..  “Ze verdient een tweede kans.” Zeiden de beide chefs. DUS ER WORDT NIETS AANGEDAAN! Geen enkele oplossing! Dit valt op. Er wordt niet gevraagd aan Chinouk wat haar inzet is om de situatie te verbeteren. Chris; “Ja, Isabelle, wat ga jij hier aan doen? Want jij alleen hebt een probleem.” Ik kreeg geen lucht meer. Dit is een verliezende zaak die enkel nog in dagen te tellen zijn op de werkvloer. Hier is iets niet juist in de haak. “Ok, het is allemaal dan mijn schuld zeker?” direct antwoordt Chinouk; “volledig uw schuld.” De chefs zeggen niets en zitten als twee mummies te kijken. “ok, dan zal ik wel water in de wijn doen” en Chinouk antwoordt; “IN welke wijn ga jij water doen? Vertel me dat eens!” en de chefs zeggen niets. Raar! En het gesprek wordt afgesloten. Dit gaat over de getelde dagen die ik nog kan uit houden. Ze willen me laten afvloeien. “de zwakke schakels moeten er uit” zei Chris. Toen de vergadering afgelopen was, zat Chinouk gewoon te lachen op haar bureau ! ze lijdt niet maar ik wel !

Oplossingsgericht. 
zie youtube    Vrouwen zijn elkaars ergste vijand. 

Maxiem

The HGames on the workfloor. (2)

Deze reeks wordt geschreven in de IK-vorm om meer inlevingsvermogen in het verhaal. Ik spreek van een dader Chinouk en een slachtoffer Isabelle. De gebruikte namen in de reeks zijn allemaal nicknames. Deze reeks is geschreven ter sensibilisering voor gedragscodes en coaching op het werk. En wat als uw collega een persoonlijkheidsstoornis heeft? Blijft het leefbaar op de werkvloer? Moet dit geen extra aandacht en nieuwe wetgeving?

De tweede werkweek.
Chinouk houdt de hele dag het facturatiekaft bij haar. Ook al doet ze er niets mee, constant houdt ze het bij haar. Als een waakhond die wacht wanneer hij kan bijten. “Als je het kaft nodig hebt, kom het dan maar vragen.” Was haar uitleg. Terwijl ik ook dagelijks factureerde, schreef ik het op een kladblad. Welke bonnrs bij welk factuurnummer hoorden en uitzonderingen…. Dubbelwerk dacht ik, en kopieerde blanco invulbladen zodat ik mijn eigen kaft kon maken. Chinouk hield me steeds met haar twee ogen boven haar scherm in het oog voor – wanneer ik zou gaan vragen om het facturatiekaft te mogen gebruiken…..

Iedere dag na half vijf had ik prijs! Chinouk hing het uit en telkens vroeg ze of ik naar haar bureau kwam. Dan begon ze weer te vragen hoe ze dat allemaal moest doen. Ik kreeg verwijten dat ik het niet uitgelegd had. Was er een fout en ik zei het beleefd aan haar dan kreeg ze een doordrammingseffect dat je beter gaat lopen want ze bleef maar doordrammen totdat ze gelijk kreeg. Net een klein kind dat geen snoep krijgt en op de vloer gaat liggen petten. “Waarom behandel je mij zo?” vroeg ik haar. “Daar is toch niets mis mee, ik ben wie ik ben als gewoon. Ik heb in een harde sector gezeten en ben nu zo! ” Ik ging terug naar mijn bureau en verder doen. Ik verspil veel te veel energie aan negativiteit en te weinig tijd om te spelen….

Maar het werd erger en erger. In de tweede helft van de tweede week kreeg ik de verwijten dat ik het totaal niet uitgelegd had ….. ’s avonds maakte ik een volledige procedure voor welke stappen ze moest ondernemen om de voorbereiding tot een goed einde te brengen. De volgende morgen scande ik het document op het werk door naar haar bussiness- email. Vanaf dat moment heb ik nooit meer iets gehoord dat ik het niet zou uitgelegd hebben.

Oplossingsgericht.

Ik maakte een eigen facturatiekaft waar ik mijn aantekeningen op maakte. Zo was ik niet AFHANKELIJK van haar. Want dat wilde ze te doen met mij. Mij helemaal afhankelijk maken van haar spelletjes. Toen ze zag dat ik de kaft niet meer kwam vragen aan haar, kwam ze aan mijn bureau staan kijken. Ik had het niet door omdat ik met mijn taken bezig was en ineens “WAAROM heb je nu een eigen kaft gemaakt WAAROM?” en ik vertelde haar op een vriendelijke manier dat ik haar niet wilde storen tijdens haar uit te voeren taken. Ze was kwaad en ik deed verder.

Na half vijf ging ik zoveel mogelijk andere taken doen. Dat ik zo weinig mogelijk in de buurt was van Chinouk. Ik wilde haar geen kans meer geven om conflicten te zaaien. Ik wilde gewoon mijn taken uitvoeren en daar mijn energie in steken.

Maxiem 

The HGames on the workfloor (1)

Deze reeks wordt geschreven in de IK-vorm om meer inlevingsvermogen in het verhaal. Ik spreek van een dader Chinouk en een slachtoffer Isabelle. De gebruikte namen in de reeks zijn allemaal nicknames. Deze reeks is geschreven ter sensibilisering voor gedragscodes en coaching op het werk. En wat als uw collega een persoonlijkheidsstoornis heeft? Blijft het leefbaar op de werkvloer? Moet dit geen extra aandacht en nieuwe wetgeving?

De vorige collega had maar 3 weken gebleven en vertrok op heel mysterieuze wijze. Nu er terug een nieuwe collega aangekondigd werd, keken we allen uit want het werk stapelde op. Chinouk leek zo lief voor iedereen, maar toch zei mijn intuïtie dat het niet goed in de haak zat. De eerste weken van september kreeg ze een algemene opleiding van haar directe chef Chris. Zij was dan ook degene die Chinouk geselecteerd had om de job uit te voeren.  Maar het aangrijpend moment was gekomen dat ik haar de voorbereiding van de facturatie moest uit leggen want dat werd haar nieuwe taak om mij te ondersteunen voor facturatie.

25 sept. Chinouk stond zo hevig om zovlug mogelijk de opleiding van de voorbereiding facturatie aan te leren. Ik was nog prioritaire taken aan het doen en Chinouk pakte haar bureaustoel en zette zich naast mij. Eerst wees ik aan welke kaft zij diende te gebruiken waar alle feedback facturatie geregistreerd stond. Alsook haar postbakjes die over de voorbereiding facturatie gingen. Ik legde haar computerprogramma XX uit. Maar al gauw deed ze de vraag om het computerprogramma LL uit te leggen. LL is het computerprogramma voor het factureren zelf, dat was mijn taak. Ik moest haar XX uitleggen die ging over de voorbereiding en alles klaar zetten in de computer ter facturatie. Maar ze dramde door. Dus ging ik even aan Chris vragen wat de bedoeling was; “ Chinouk, moet XX leren.” Was het korte antwoord.

Chinouk zat nog geen uur bij mij en ze vond mijn bureaudesk groot en mooi. “Dat is mijn bureau! Ik zit ginder aan zo een klein bureautje waar ik mijn werk niet kan doen.” En ik keek haar aan; ”Wat is dit nu? Eerst het computerprogramma en nu de desk” maar ik antwoordde niet omdat het op die momentopname voor mij donderde als krankzinnige opmerkingen.  Nochtans nam Chinouk tussendoor notities over hetgeen ik uitlegde. Terwijl ik het programma XX leerde aan Chinouk kreeg ik prompt de opmerking: “Zit eens wat rechter achter mijn computer.” En ik dacht van gewoon verder te doen met wat ik bezig was en ondervond dat Chinouk met andere dingen bezig was behalve de opleiding rond XX. Terwijl ik verder uitlegde en de stappen die ze moest opvolgen in het programma kreeg ik prompt; “Moet je de broodjes niet bestellen? Heeft iedereen betaald?” Ik had nog tijd voor een bijbestelling te doen want de broodjes had ik besteld net voor zij mee plaats nam aan mijn bureau. Ik geraakte bijna er niet door om het uit te leggen aan Chinouk. Iedere keer was ze de stoorzender die met andere dingen bezig was behalve haar taak en opleiding….

26 sept. Chinouk was zo zelfverzekerd over zichzelf en vanaf vandaag ging ze de taak alleen doen aan haar klein bureautje, zoals ze het zelf verwoord.  Ik kreeg geen vragen van haar, dus vroeg ik aan haar of alles lukte, “ja” was haar antwoord en werkte ik verder aan mijn taken. Ik had een gevulde job waar ik alle minuten kon gebruiken. Mijn desk is een L-vorm. Als ik aan de rechterzijde papieren nam, zag ik de ogen van Chinouk boven haar computer komen kijken. “Alles ok, Chinouk?” en met volle overtuiging was er geen probleem. Lunchbestelling kon iedere dag voor 10 uur. Chinouk kwam altijd haar lunch een half uur tot een uur later bestellen. Iedereen moest eigenhandiggeschreven hun bestelling noteren en Chinouk bestelde tomatensoep met balletjes en betaalde. Toen ik ’s middags de bestelling op mijn bureau zette nam Chinouk ook haar soep. Het brood moest telkens verdeeld worden uit 1 zak. Chinouk kwam al zagen over het brood dat ik moest nemen maar ik bestelde al een tijdje apart mijn stokbrood zodat ik ’s middags zeker mijn brood had….. onder de middag deed ik Franse les. En ik moest me ook verantwoorden aan Chinouk wat ik onder de middagpauze deed (?) ik was met volle aandacht mijn les aan het lezen op de computer en ineens kwam Chinouk van achter mijn rug gebogen, gekronkeld als een slang, en deed haar voorgesorteerde balletjes op haar lepel in mijn soep! “Hier! Ik weet dat je dat graag hebt!” ik schrok; “neen ! dat heb ik niet graag!” en zo plots ze achter mijn rug stond, zo plots zat ze schuin over mij op haar stoel. Verdomme en ik was kwaad ! als een trut had ik mijn soep nog verder opgegeten maar het smaakte mij totaal niet meer. Vanaf dat moment wist ik dat er een draad los zat want wie doet nu zoiets? Eigenhandig de bestelling met balletjes opgeschreven en dan het bij de collega in de soepkom droppen ? Dit ging over mijn grens.

Na half vijf waren de directe chefs van Chinouk en mij huiswaarts. Chinouk had dan haar speeluurtje. Ze vroeg of ik even kwam kijken naar haar computer. Ik zag dat het fout was wat ze gedaan had en ik zegde dat ook aan haar maar ze werd kwaad “GIJ ! gij hebt dat mij niet uitgelegd heee” Toch zei ik eerlijk dat ik het wel uitgelegd had. “kijk eens even in uw notities.” Maar het werd een hele discussie over-het-niet-willen-toegeven-van-haar-fout. Het waren al twee zware dagen die ik achter de rug had en ik had mijn eerste indruk gemaakt. <<dit komt niet goed>>

Verdere verloop in de eerste week samenwerking met Chinouk.
Chinouk kwam achteraan mijn bureau staan en “zocht het facturatiekaft” maar dat stond gewoon voor haar neus. Ondertussen was Chinouk mee op mijn computerscherm aan het kijken. “Wat ben je aan het doen?” Ik ben aan het factureren, antwoordde ik. “Ah ja, en hoe doe je dat dan?” maar ik zei dat ik nu geen tijd had en verder moest doen. Het stoor-zenden – begon zwaarder door te wegen voor mij omdat ik geconcentreerd wilde werken. CONSTANT had ik druk over pietlulligheden, valse beschuldigingen van al dan niet uitgelegd, haar fouten had ik gedaan, en haar speeluurtje na half vijf als de chefs naar huis waren.

Oplossingsgericht werken.
Ik had het aangekaard bij Chris (directe chef van Chinouk) en Sien (mijn directe chef) over het stoorzenden van Chinouk. Maar de twee dames gaven er weinig als geen aandacht aan. Het kwam allemaal door mij, volgens hen (?)

Het facturatiekaft kreeg vrijdagmorgen een nieuwe plaats op de uiterste hoek van mijn desk. Zo moest Chinouk niet achter mijn rug naar de andere helft van mijn desk lopen. Alsook de postbakjes kregen op de uiterste hoek van de desk een plek. En de directe reactie van Chinouk; “Waarom heb je dat nu weer gedaan? Ik kon toch gemakkelijk achter jou zo naar de andere helft van mijn desk lopen? “

Maxiem 

The HGames on the workfloor (teaser)

The HGames on the workfloor

Dit is een teaser voor het komende lang verhaal over een HGame op de werkvloer. Het is in de “ik” vorm geschreven omdat het meer effect heeft op de lezer om zich in te leven wat er allemaal in het doorgaans verborgen bedrijfsleven gebeurd. Waarheid heeft een recht en ook dit is als geschiedenis, het mag nooit verloren gaan…. Voor de lezers die zich in het slachtoffer herkennen, kan ik vertellen dat er handige tips bij genoteerd worden. Voor de lezers die zich in de daders herkennen, het is voor jullie dat we aan de alarmbel moeten trekken voor een degelijk beeld en wetgeving te verkrijgen zodat onze maatschappij leefbaar kan blijven. Veel leesplezier.

Herkennen jullie deze situaties?

1)   De receptioniste vraagt aan een collega;” wil je aub je telefoon op actief zetten? Je hebt net klanten gebeld en die bellen nu terug naar jou voor het antwoord.” De collega heeft haar telefoon uitgeschakeld. Omdat desbetreffende collega zich hoger in de gedragslijn voelt zegt die; ”Schrijf maar op voor mij” en zich daarop à la minute commandeert om de boodschap NIET ELECTRONISCH door te sturen omdat ze weet wie er terug belt. Betekent dat ik geen bewijs mocht leveren dat zij de telefoon niet wilde opnemen.
Er loopt veel telefoonverkeer fout, maar het mag van het management

2)   “Heb je dit nu nog niet gefactureerd!” Desbetreffende papieren zijn juist vijf minuten geleden in je bakje beland! Tien minuten later staat diezelfde collega terug aan je bureau. “Heb je dit nu nog steeds niet gefactureerd? Wat doe je toch de ganse dag!”
Het management is op de hoogte maar is en blijft passief.

3)   Dagen en dagen word je geterroriseerd door de nieuwe collega. Je hebt het al aangekaart bij het management en toch blijft alles passief. Het is toegelaten dat die beruchte collega je mag verder terroriseren! Na dagen en weken komt het op een hoogtepunt en je verdedigd jezelf in de situatie. 
Helaas is het niet toegelaten om assertief te zijn binnen het bedrijf! Voor het passieve management ben je op dat moment een bedreiging en dat wordt ook zo naar jou gecommuniceerd??

4)   Je hebt een klant aan de lijn. Maar telkens wanneer je een klant aan de lijn hebt, komt de nieuwe collega voor je neus staan zwaaien want haar taken staan in brand! Ze EIST dat je de lijn afbreekt en eerst verteld waarom het ganglicht nog niet hersteld is??

5)   Herkennen jullie wanneer de nieuwe collega ALTIJD het gesprek met je andere collega’s onderbreekt? Opgelet: deze techniek wordt gebruikt om je in de isoleerlijn te steken !

Zo, dit zijn enkele richtlijnen. Het verhaal is komende.

Groetjes

Maxiem 

BROODROOF

In het kader van welzijn op het werk dient BROODROOF opgenomen te worden in de nieuwe wetgeving. Het is een heel frequent gegeven dat nieuwe uitzendkrachten hun wetten en wil laten gelden tegenover langer-in-dienst-zijnde-uitzendkrachten. Ze zijn in de eerste instantie zo pas opgehemeld door hun kandidatuurstelling en willen steevast hun stempel slagen binnen het bedrijf Maar dit draait naar een kat en muis spel. Een machtspel dat echt niet hoeft en ook weer al eens veel geld kost in onze economie. Het is een sluipend gif dat alsook het groepsgedrag aantast. Dit gif kan al binnen de vijf dagen veel kapot gemaakt hebben binnen uw bedrijf! En dit zonder dat je het eigenlijk zelf beseft!  Een totaal goede gezonde sfeer wordt dan door giftige informatie in de groep gespoten met als gevolg dat er veel tweedracht ontwikkeld wordt. Werknemers zijn druk bezig of hebben niet de verstandelijke inhoud om het gif te analyseren of de andere kant van het verhaal te beluisteren. Manipulators zijn doorgedreven mensen die gewoon hun doel willen behalen en dan nog liefst met ijzige vriendelijkheid, subtiel, pesten!

Meestal wordt deze techniek toegepast bij daders die er ervaring in opgebouwd hebben. De pesters werken met werkbijen die mee hun steentje moeten bij dragen zodat de pester de droomjob van een collega verkrijgt! Ze kennen de zwakke en sterke slagen van het machtspel. Ze hebben geen normen en waarden en door hun subtiel handelen in de groep, willen ze hun plaats in zekerheid brengen. Nog beter vinden we de zogenaamde jobpikkers die ABSOLUUT de job van hun collega willen. En er dan als lijken overheen lopen om die job te bekomen.

Dit kunnen we broodroof benoemen. Iemand die langer in dienst is, moet gerust gelaten worden in plaats van belaagd! Grenzeloos gaat de dader achter het slachtoffer.

Andermans job pikken is broodroof!

Dit dient opgenomen te worden in onze nieuwe wetgeving. Bewijslast bij de dader. Het slachtoffer hoeft niets te bewijzen. Immers bovenstaand gegeven geeft veel te veel stress op de werkvloer en we moeten allen opbouwend aan onze economie werken !

PREVENTIEEF VOORSTEL
Vanaf iedere indiensttreding , meestal via uitzendkracht, moet men minstens 25 maanden wachten vooraleer men kan aanspraak maken voor een job van de collega!  In Japan bevoorbeeld is dat 48 maanden.Het zou verboden dienen te worden om een collega zovlug mogelijk het leven zuur te maken zodat de jobpikker na een paar maanden haar job kan inpikken ! HALT !
Er dient ook een procedure gevolgd te worden zodat onze wetgeving duidelijkheid schept aan valse opportunisten die meestal bij het sollicitatiegesprek hun valse motivaties kunnen verbergen.

Iedereen!

Voor procedure uitwerking, mag u steeds contact opnemen.

MW

my circle

Baby, if ....

If i don't ad you, i don't have to lose you.

Guys, you are always in my heart. Always.
Am not so wel, you know where to find me xxx

Max.

Plaatje

De beslissing

Who is famous?

Some people think they are famous because they have a lot of "likes". Cause anyone can see it.... That is for the ego.
But real famous people are there for you. And not always on public. Real famous people are protected, quiet. Not everyone has to see it. They don't need the public "likes" but real friendship.

Thanks for your unconditional friendship xxx

Maxiem xxx

Single restless heart

Motivation

Wees NOOIT snoep !

Postplaatje

Kort liefdesverhaal van Maxiem

Ik weet nog precies hoe ik hem voor de eerste keer ontmoette. Ik stapte een cafè binnen naar de tafel waar een vriendin op mij wachtte. Ze brulde het uit:” Maxiem welke knappe gast heb jij mee gebracht!” Ik keek om en zag zijn blauwe ogen, zijn lichaamsbouw, zijn levenstrilling, en …. Ik was verkocht! Die eerste seconden waren zo sterk. Ik keek heel de tijd naar hem. Ik wilde bij hem zijn maar hij zonderde zich af. Christiane en ik hadden nog drukke gesprekken maar toch bleef er een chemie hangen en Christiane voelde dat ook tussen Blauwoog 'Ferre' en mij…. De chemie werd sterker en sterker en weken later begon ik hem terug te zoeken. Maar hij leek verdwenen van de aardbol…

Tijdens mijn zoektocht vond ik hem nogmaals ingedoken aan een tafel. Met een gezicht van “Laat mij gerust” en ik liet hem ook gerust. In mijn hersenpan bleef Blauwoog iets dat niet verdween of lag het aan mijn hart? Had mijn hart op dat moment al gekozen terwijl mijn hersens het nog niet besefte?  Jaren vlogen voorbij. En ik had de moed opgegeven. Negatieve golven vlogen door mijn hersenpan: ”Misschien is hij getrouwd? Misschien heeft hij een vriendin? …” na zoveel jaren leek Blauwoog “onbereikbaar voor mij”. In momenten kreeg ik een overstelping van eenzaamheid op mijn lichaam gegooid. Kon ik niet vooruit. Omringenden volgde mijn single leven om alsook nog een kans te wagen die beter zou zijn dan hun huidig vriendje! Kameraden wilden met mij omgaan voor het moment dat ik zou begeven en hun s** te geven. Maar mijn gevoelens waren zo sterk voor Blauwoog dat andere mannen geen kans kregen.

Na drie jaar kreeg ik een benefietvriendje. We wisten beiden dat hij vervanger was van Blauwoog. Even dacht ik; ”Misschien komt er toch nog liefde …” maar de liefde bleef uit. Hij koos voor een jongere vrouw. En ik bleef weer jaaaaren alleen. De onbereikbaarheid van Blauwoog gaf me een berg van eenzaamheid, isolatie. Iedereen volgde het verhaal maar …. Ondertussen kreeg ik een berg van intriges, manipulaties, enz… iedereen wilde een voordeel halen en ik bleef in de kou staan. Mijn hoofd werd gevuld met allerlei bizarre verhalen, negatieve gebeurtenissen over Blauwoog, EN uiteindelijk werd me verteld dat hij verongelukt was met zijn moto. Toch bleef ik kaarsen branden en mijn hart leek niet te stoppen om aan Blauwoog te denken!

Ondertussen nam er een man contact op met mij. Hij wilde mijn leven samen delen. Hij begon mijn tuin te snoeien. Hij reorganiseerde mee in mijn huis. Hij liet uitschijnen dat hij een rijke man was met veel eigendommen. Hij sloot me op. Controleerde mijn gsm. Hij isoleerde mij van mijn vriendinnen. En hij snoerde ’s nachts mijn mond terwijl ik droomde en de naam van ‘Blauwoog’ uit sprak. Na vier weken dat ik hem kende zei hij:” Maxiem we moeten dringend naar de notaris eens gaan om alles te regelen voor later.” Voor later? Ik kende de man maar vier weken! En de vervanger voor Blauwoog vloog buiten. Het waren ingewikkelde situaties die te lang zijn om te vertellen…. Maar de man had zelf geen enkel eigendom …..

Na een helse tijd van jaaaaaren:: complot, vechten, intriges, manipulaties, ruzies, gingen mijn vriendin en haar vriend nog eens uit naar een fuif ***   Ik keek…. Donker, lawaai, een schijn, en door de lichtflitsen zou ik durven denken hebben dat Blauwoog daar stond. Maar die was toch verongelukt? Mijn hart werd onrustig. Oeps! Dat moest hem zijn !  **** Maar die laatste vraag schreeuwde ze uit naar mij toe dat ik Blauwoog moest gerust laten en dat zij voor Blauwoog gekozen had !! “Zie je niet dat hij voor mij kiest! Hij heeft al jaren de kans gehad om contact te maken met jou en zie je dan niet, domme gans, dat hij voor mij kiest!” Ziekelijk, dacht ik, en de onzekerheid vloog op kop.

Ondertussen is er meer dan een half jaar voorbij. Geen Blauwoog meer te bespeuren. In een totaal van zes jaren zijn voorbij gevlogen. Mijn leven vliegt ook voorbij. Ondertussen ben ik ook zes jaren ouder geworden dan de dag dat ik hem voor de eerste keer zag! Maar die onbereikbaarheid, onzekerheid, is iets dat niet kan blijven aanslepen… 1.De vriendinnen willen hun gelijk halen zijnde dat Blauwoog voor hen kiest. 2.De vrienden denken tot op heden “Wanneer ze stopt met aan Blauwoog te denken, maak ik misschien kans.” 3.Misschien is het fout van mij om aan één enkele man te denken en moet ik me ook openstellen voor andere mannen te zien en over te denken.. 4.Uren, uren, uren, uren, alleen in eenzaamheid op een terrasje, cinema, uitstapjes, op stap, shoppen, uren en uren en uren van eenzaamheid, helemaal alleen op stap….. eindeloos.

Gevoelens kan je niet commanderen, die zijn er gewoon
en je moet er  mee leren leven!

Ik weet zelf niet wat de toekomst brengt maar wanneer ik de juiste partner vind, laat ik die man nooit meer los !!

Maxiem xxx

Een dorpspomp

In Africa is dat als een noodzaak om een dorpsbron voor vers water te kunnen hebben. Bij het ophalen van  het water komen vele mensen bij elkaar. Een sociale aangelegenheid. Niet alleen Africa maar in America hebben cowboy’s hun bronwater dat verzameld wordt in ver afgelegen weiden. Zo kunnen ze hun vee bevoorraden.

In vroegere tijden hadden vele dorpen van bij ons een dorpspomp, waar men water kon oppompen. De buurt zat dan wat samen te praten. Er was toen geen tv. Die sociale aangelegenheid zijnde vers water  halen, werd uitgediept als een groot evenement waar de buurt samen kwam om verhalen te vertellen. Men kenden elkaar veel beter omdat men samen leefde in plaats van afstandelijk te leven met elkaar. Ook de achternamen kregen hun deel van informatie mee. Het is een stuk geschiedenis en realiteit dat niet mag vergeten worden.

Een dorpspomp is meestal een pomp waarbij men aan de zijkant met koperen hanteer het water kan op pompen. Dit soort van pompen eindigt ook al in de tuin als decoratie. Het zware koperen stuk krijgt dan wat bloemen om de boel wat op te fleuren.
Romantisch of niet, “een dorpspomp” heeft altijd wel een uitstraling. In de betekenis van het woord “Ik zie je aan de dorpspomp woensdagavond…..” of “Ik wacht op jouw bij de dorpspomp….” Is een mooie verwoording voor de romantieker, een fietsclub die afspreekt……

Een dorpspomp in al haar pracht, nut en glorie.

Maxiem Weber 

Hoe sportief een man kan zijn

Zeven jaar loopt er een schaduw achter mij. Het is een soort beschermengel. Hij weet wat ik doe, wat ik niet doe, waar ik ben, waar ik woon en telkens staat hij daar ergens te kijken alsof ik een mormel ben. Een afstand tussen ons. NOOIT in mijn directe buurt alsof ik malaria zou hebben? Hij bekijkt mijn vrienden om me heen. En ziet dat het goed is. Hij ziet vriendinnen om me heen en dan krijg ik mijn twijfels. Hij bekijkt de situatie alsof hij met één van mijn vriendinnen aan de haal wilt. Hij doet maar en de andere partij zit toch altijd gretig te wachten om hun slag te slaan – net wanneer ik juist die beschermengel graag zie of rondom mij wil. Hij doet maar.

Zeven jaar lang een schaduw….. ‘om mij te beschermen’. Alleen maar toen ik hem nodig had zag ik hem niet. Toen heb ik mezelf met alle kracht mijn leven moeten verdedigen! Mijn beschermengel was altijd zo sportief dat hij me schaduwde totdat ik een vriendje had. Dan verdween hij weer uit mijn leven. Hier en daar werd ik nog opgevolgd maar ik werd me aan mijn lot overgelaten. Als het gedaan was met mijn vriendje kwam hij kijken naar mijn uitgangsleven. Ergens in een hoek zat hij te staren tussen de massa. Totdat ik een tijd thuis bleef. En zo gingen de jaren voorbij. Tijdens vakantieperioden werd ik aan mijn lot overgelaten. Dan was de beschermengel met zijn eigen vrienden op stap. Terwijl ik eenzaam op een terras zat. Eenzaam door de straten liep. Dwalen langs de straten maar hij vond dat perfect.

Zeven jaar lang is hij al zo sportief en kijkt toe hoe mijn leven voorbij waait. Hij amuseert zich en ik drijf verder in de eenzaamheid. Durf niet te zeggen ‘Ik vond je niet’ want dan lieg je terwijl je goed wist dat ik altijd eenzaam ergens naartoe ging….  Zeven jaar lang en dan begin ik te denken dat hij ziek is. Als hij ziek is kan hij mij geen degelijk partnerleven geven. Bij de kansberekening zit er niets anders op dan dat hij ziek is OF ..... GETROUWD IS,  en het goed wilt voor mij en opvolgen om een degelijke vriend in mijn leven te laten. Tenslotte heeft hij ook allerlei mannen op mijn pad gestuurd. Rare gebeurtenissen dat geen één professor kan ontleden. De beschermengel was dan zo sportief om een hele reeks andere mannen op mijn pad te sturen maar niets hielp. Nog steeds ging mijn leven in eenzaamheid verder.

Die zeven jaar lang kan niet blijven duren. Ik zoek, zoek, zoek, zoek naar hem en hij wacht, wacht, wacht, wacht tot dat.... Die zal terug stoppen als ik een vriendje gevonden heb…….

Maxiem 

De narcist !

Hoe herken je een narcist? Dat is al vrij snel te constateren. Expliciete kenmerken zijn hun flamboyante verschijningen met de nodige charme om iedereen in te pakken. Dat is al een eerste directe kenmerk. Ze voelen zich geniaal, superieur, dominant en willen altijd overheersen. Ze zijn super-extravert en trekken alle aandacht. Niemand kan dat beter doen dan zij zelf. Ze leven in zo’n hoog niveau dat zij alleen de besten zijn. Door hun superieur zijn willen ze dan ook de nodige aandacht en manipuleren ze mensen om doelstellingen te behalen. Narcisten zijn constant met zichzelf bezig en ook tijdens gesprekken. Ze durven zich wel open en bloot vertonen tot sexuele gedragingen ….. Alle aandacht voor hun alleen. Er is geen inlevingsvermogen of ze willen zoveel mogelijk tegenstrijdig zijn. Indien je  uit dat je niet akkoord gaat of wanneer je helemaal afwijst, worden die razend tot woede aanvallen! Een narcist praat zo uit de bocht dat hij of zij maar 20% kan staven van wat die verteld....

Meestal vind je narcisme bij mannen en minder bij vrouwen.

Hoe gaan ze precies te werk en wat kan je verwachten?
Als je een eerste gesprek hebt met een narcist, gaat die bekijken hoe je in mekaar zit. Een narcist is een perfecte ontleder maar toch wel tot een onderontwikkeld niveau. (een geluk om je nog te kunnen verdedigen)
Na de basisanalyse gaat de narcist zich plakken op je aandacht. Telkens gaat die meer en meer van je aandacht vragen. Telkens meer en meer in je leven, je gedachten, twijfels, brengen. De narcist zelf is immers de geniale man of vrouw. Er komt een totaal grensoverschrijdend gedrag. De volgende stap zal de narcist beslag leggen op je aandacht en gaat je volledig controleren. De narcist gaat je commanderen wat je moet doen, hoe je dat moet doen. De volgende stap gaat de narcist zich tegen u werken. Hij of zij gaat niet akkoord met wat je antwoord ! want je moet telkens direct en correct hun vragen beantwoorden!
In de allerlaatste stap ben je volledig slachtoffer. De narcist heeft beslag gelegd op je leven. Hij of zij wilt ALLES AFPAKKEN IN JE LEVEN! Begint zich te mengen in je privèleven, begint je uit te schelden, begint je te kleineren,  begint je volledig te domineren, JE KAN GEEN KANT MEER OP! Meestal zal dit tot stalking leiden.

De druk onder narcisme !
Kan je jezelf voorstellen wat een impact dit geeft op je dagelijkse leven? Je telkens moeten verdedigen, afblokken, grenzen aangeven, zien wat je doet en wat je niet doet, de controles? Daar word je ziek van! Omgaan met een narcist vergt een BERG ENERGIE! Heb je die reserves voorradig in je lichaam? Een narcist houdt nooit op en gaat altijd maar door. Dat is echt vermoeiend en speelt op je mentale gezondheid!

Hoe een narcist aan pakken?
Je kan een narcist afblokken door iedere keer zijn of haar verhaal te dwarsbomen. Ga in ieder geval NIET MEE IN HET VERHAAL van medelijden, scheldpartijen, verdediging, enz… Ga niet mee in de narcist zijn voorschriften!
Aangeven van UW GRENZEN is uiterst belangrijk; de narcist zal je als asociaal selecteren maar dat beter dan totaal geen kant meer op geraken!

Heb je ook al eens gedacht dat je een narcist als collega op de werkvloer moest hebben? Wat een VERNIELING die kan aanbrengen?

VERMIJD EEN NARCIST HET MAAKT JE LEVEN KAPOT !!!

MWRW 

Voor de dames: op te nemen in PPP

Neem op in je Personal Prevention Plan;

1. Voor de dames: zorg dat je altijd 1 vinger ZONDER NAGELLAK behoudt ! indien je betrokken geraakt in een verkeersongeval, een hartaanval, … kunnen ze aan de hand van de ongelakte nagel een drukpunt zetten om uw hartslag te kunnen meten.
2. Voor de dames: zorg dat je geen permanente ooglijner hebt. 
3. als je echt helemaal alleen uit gaat, voor het donker terug thuis ! zo heb je meer controle en later op de avond komen er alleen maar dronkaards bij...
4. opgelet single vrouwen die helemaal alleen uit gaan: er zijn van die rotzakken die speciaal naar evenementen gaan om deze groep van vrouwen kwaad opzet te plegen. jullie zijn gewaarschuwd!

Personal Prevention Plann

Door de vergroeiing van onze samenleving, frustraties, slappe straffen, drie uren zonder elektriciteit, ondergedoken bedreigingen, dienen we ons preventief voor te bereiden.  Ik raad aan om iedereen een Persoonlijk Preventie Plan op te stellen. Zet even een neutraal denkvermogen op. De wereld is mooi en vol rozengeur of “mij overkomt dat niet” is een ontvluchting voor hetgeen dan wel kan voorvallen. Het is gemakkelijker uzelf te beschermen met een aankomende  aanval dan wanneer men onverwacht aangevallen wordt. Een voorbereid persoon is er twee waard. Hoe starten we een basis PPP ?

1. In uw habitat.

Inbraak. Sluit alle ramen en deuren goed af. Overdag ramen in kiepstand zetten, niet volledig open zetten tenzij op niveauverschil. Men kan veiligheidssloten plaatsen of extra beveiligingsensors aan de ramen. Bij verlichting in huis, sluit de gordijnen, zodat het niet uitdagend is om uw woning ongewenst te laten bezoeken. Juwelen niet in huis houden maar in de kluis van de bank. Geen cashgeld in huis.

Brand. Rookmelders, branddeken, brandblusapparaten plaatsen. Hoe kan de brandweer de woning bereiken?

Geweld. Indien er overdag of ’s nachts ongewenst bezoek krijgt, dient men een plan op te stellen zodat men zich kan beschermen. Boobytraps, natuurlijke verdedigingsmiddelen, actieplan.

2. Extern of op verplaatsing.

Vervoermiddel. Zorg dat u uw vervoermiddel zowat in het vizier houdt terwijl men binnen de winkel/op terras/externe locatie is. Zorg dat er geen waardevolle spullen in de wagen blijven liggen. Sluit het vervoermiddel goed af. Als u van de locatie naar uw voertuig gaat, kijk even of er iets speciaals opvalt. Check de remmen, de banden…

Stappen door de menigte.  U bent in de stad, op de markt, probeer afstand 1 m te behouden. Preventief voor ziekten, zakkenrollers of agressie. Blijf in alle omstandigheden ALERT. Handtas; ritssluiting aan de hand houden. Natuurlijke verdedigingsmiddelen op een praktische manier handteren.

Wees in alle omstandigheden waakzaam, kijk in de eerste plaats naar uw eigen veiligheid samengevoegd; ook naar de veiligheid van uw medemens. Iets verdacht; meldt aan 101.   Neem foto’s van problemen (voorbeeld verkeersagressie) maar zet het niet op een social network maar rechtstreeks aan de politie.
Voor uw habitat te beschermen kunnen poorten en omheiningen geplaatst worden. U kan afspraken maken met omringende mensen wat meer aandacht vraagt wanneer er zich iets voordoet. Voorbeeld; een alleenstaande laat een buitenverlichting branden zodat de onbekende afspraak het terrein betreedt. Zo kan de buurvrouw mee alert zijn.

Belgen, inheemsen, moeten leren samen te leven en elkaar steunen want dit zal nodig zijn naar de toekomst! Wees Waakzaam! Seconden kunnen mensenlevens redden.

MWRW.

herhaling tekst 30 september 14

Exit - plan

Moeten we als alleenstaande geen exitplan hebben? Stel: het sterven in een ongeval, sterven van verdriet, een hartaderbreuk, een hartstilstand…. Er staat geen leeftijd op. De familie blijft achter. Profielen op het internet, paswoorden, beveiligingen, …. En de familie zit met een enorm probleem. Hoe kunnen zij MIJN vrienden contacteren om ze te verwittigen dat ik heen ben?
We staan er dikwijls niet bij stil, en toch behoort dit onderwerp ook tot het leven.

Hebben we geen recht om te leven alsof iedere dag onze laatste dag is? Het is bijna kerst…. Ik wacht. Kerst is dit jaar heel speciaal. Eén maal in de 38 jaar is het volle maan. Is het deze volle maan of een andere, spirituelen zeggen dat ik mijn toekomstige man ontmoet in volle maan, haha. Even serieus nu, einde van het jaar is in zicht en 2016 zal een boel veranderen …

Er leven veel gekke mensen in onze maatschappij waarvan ik denk dat het volledig over mijn grens komt. Extra aandacht, want sommigen zijn zo ruw, zonder manieren, vulgair, en wachten tot het moment er ECHT IETS GEBEURD maar dan is het te laat.... geef het extra aandacht en je vindt het!
Welke security gaat op tijd zijn voor mij?
And YES sometimes it’s too much for me! So I twinkle to the stars…
It will be heavy…. i hope you read this message.

Maxiem
herhaling tekst 20 december 15

Levenslang studeren

Deze tekst is geschreven voor “opleidingsdoeleinden”. Geschreven in “zijn” context maar is ook geldend voor “haar”.  Het is niet om iemand in een slecht daglicht te stellen. Dit gaat om sensibilisering, confrontatie, zodat we samen er iets kunnen aan doen om onze maatschappij in normen en waarden te verbeteren. Dit is allemaal echt gebeurd, uit het leven gegrepen en met enkele voorbeelden omschreven. Zijn de meesten de spelregels vergeten van het leven?

Hoe raar het ook klinkt, worden bij bepaalde aftakkingen in het sollicitatieproces “studeren” als NEGATIEF GEGEVEN OMKADERD. Je wordt afgekraakt. Je moet motiveren WAAROM JE IN HEMELSNAAM DIE OPLEIDING VOLGT OM EEN DEGELIJK DIPLOMA TE BEHALEN. Je wordt uitgenodigd op een sollicitatie - inschrijvingsgesprek en de interviewer zegt kortaf:” Jij volgt een opleiding avondonderwijs en zaterdag, u mag beschikken want wij kunnen voor jou niks meer doen!” Ik wil hier even duidelijk stellen dat dit gebeurt als werkzoekende gebeurt.

Het tegenovergestelde vind ik bij bedrijven. Wanneer men gaat solliciteren meestal spontaan, zijn ze vol lof over de opleiding die je volgt Het nadeel van spontaan solliciteren; het vergt enorm veel energie, geduld, en ze moeten zien waar ze jou kunnen inzetten in het bedrijf. Maar alle lof voor een opbouw in het bedrijfsleven met je degelijke opleiding. Je bouwt mee aan een toekomst binnen de economie.
Wat me sterk opvalt is, dat bedrijven meer en meer investeren in “het gelukkig zijn van de werknemers”. Zo bouwt iedereen gelukkig mee aan een groei van het bedrijf. En het werkt !

Ieder bedrijf heeft zijn eigen cultuur, werkingsproces. En bij sommige interimkantoren is dat niet helemaal duidelijk. Wanhopige bedrijven met een negatief bedrijfscultuur,  die ineens met een zieke binnen een empowermentcultuur werken, laten je gewoon in een zwart gat vallen. Als buitenstaander besef je dat er totaal geen respect heerst wanneer je in de put gegooid wordt en aan je lot overgelaten. WELK SOORT BEDRIJF doet nu zoiets om alles zonder enige informatie in een tijdelijke werkkracht gooien. Om DIE alle schuld in de schoenen te schuiven? 

Wanneer je binnen de organisatie gaat werken, heb je recht om een woordje uitleg, hoe alles in mekaar zit, welke systemen er zijn, wat hun werkproces inhoudt, computerprogramma, enz….
En als dat bedrijf en dat uitzendkantoor toch zo wanhopig is, stuur dan een verslaafde zonder normen en waarden en zonder respect, die weet altijd wel een weg te vinden maar of het dan juist is ? blijft dan de vraag.

Ook wanneer men in loopbaanbegeleiding komt, stel ik vast dat we levenslang moeten studeren.

Waarom een werkloze dan zo behandeld wordt blijft de vraag. Immers werkloos zijn is een tijdelijk gegeven. Het is onderontwikkeld te moeten vast stellen dat alleen werkenden zouden mogen studeren ????? …..

Nota: lees ook “Levenslang solliciteren”

MW