Belgium. In mijn zoektocht naar mijn
soulmate komen er meer uitéénlopende gesprekken op mijn levenspad.
Alleenstaande vrouwen die jaren alleen zijn. Zij beweren dat na hun 55 jaartal
het leven uitblust. Vandaar dat zij zo strevend, strijdend, naar mannen snakken
vOOr vermelde jaartal. De single vrouwen gaan gevoelsmatig op zoek naar een
partner. Ze
willen liefde delen. Gevoelens delen. En zijn bang om weer eens gekwetst te worden. De
vrouwen werken wel, hetzij deeltijds of voltijds. Enkelingen zijn verzwakt en
vertoeven in een depressie. Die enkelingen zijn meestal alleenstaande vrouwen die meer dan 5 jaar single zijn.
Single mannen zijn dikwijls de wanhoop
nabij. Alimentatiegelden die hoog oplopen. De huurprijs voor een dak boven hun
hoofd te hebben. Wat me sterk opvalt is dat alleenstaande mannen niet meer
werken. Invaliditeit, pensioen, weduwenaar…
De mannen gaan zakelijk in werking op zoek naar de vrouw die hun kan
depanneren. Ze gaan ook heel vlot over de periode. Als het met de ene niet
gaat, dan vlug een andere vrouw. Men vindt geen gevoelens terug. Ze willen een
vrouw met dak boven het hoofd, geld, alles wat ze op dat moment nodig hebben….
Mannen en vrouwen. Het is zaaks dat
het een moeilijke samenleving is om harmonie terug te vinden. Wantrouwen staat
centraal. Dit komt omdat men niet eerlijk is. Iedereen wilt “liefde” maar men
verstaat er totaal iets anders onder. Liefde is gebouwd op vertrouwen,
gevoelens, begrip, zorgen voor elkaar, genieten, samen delen.
Een goede basis is de groei naar een juiste doelstelling. Maar naast dat allemaal zijn kinderen voor 95% de oorzaak tot het doemen van een nieuwe relatie. De kinderen staan anders in het leven en willen hun visie opdragen ipv de liefde tussen 2 mensen te gunnen.
Liefde terug vinden?
Het is een zakelijke aangelegenheid “wat men voor elkaar kan betekenen”. Lelijke woorden die degoutant zijn.
Het is een zakelijke aangelegenheid “wat men voor elkaar kan betekenen”. Lelijke woorden die degoutant zijn.
Maxiem