zondag 26 juni 2016

Resultaat van uitéénlopende gesprekken


Belgium. In mijn zoektocht naar mijn soulmate komen er meer uitéénlopende gesprekken op mijn levenspad. Alleenstaande vrouwen die jaren alleen zijn. Zij beweren dat na hun 55 jaartal het leven uitblust. Vandaar dat zij zo strevend, strijdend, naar mannen snakken vOOr vermelde jaartal. De single vrouwen gaan gevoelsmatig op zoek naar een partner. Ze willen liefde delen. Gevoelens delen.  En zijn bang om weer eens gekwetst te worden. De vrouwen werken wel, hetzij deeltijds of voltijds. Enkelingen zijn verzwakt en vertoeven in een depressie. Die enkelingen zijn meestal alleenstaande vrouwen die meer dan 5 jaar single zijn. 

Single mannen zijn dikwijls de wanhoop nabij. Alimentatiegelden die hoog oplopen. De huurprijs voor een dak boven hun hoofd te hebben. Wat me sterk opvalt is dat alleenstaande mannen niet meer werken. Invaliditeit, pensioen, weduwenaar…  De mannen gaan zakelijk in werking op zoek naar de vrouw die hun kan depanneren. Ze gaan ook heel vlot over de periode. Als het met de ene niet gaat, dan vlug een andere vrouw. Men vindt geen gevoelens terug. Ze willen een vrouw met dak boven het hoofd, geld, alles wat ze op dat moment nodig hebben….

Mannen en vrouwen. Het is zaaks dat het een moeilijke samenleving is om harmonie terug te vinden. Wantrouwen staat centraal. Dit komt omdat men niet eerlijk is. Iedereen wilt “liefde” maar men verstaat er totaal iets anders onder. Liefde is gebouwd op vertrouwen, gevoelens, begrip, zorgen voor elkaar, genieten, samen delen. 
Een goede basis is de groei naar een juiste doelstelling. Maar naast dat allemaal zijn kinderen voor 95% de oorzaak tot het doemen van een nieuwe relatie. De kinderen staan anders in het leven en willen hun visie opdragen ipv de liefde tussen 2 mensen te gunnen.

Liefde terug vinden?
Het is een zakelijke aangelegenheid “wat men voor elkaar kan betekenen”. Lelijke woorden die degoutant zijn.   



Maxiem

zaterdag 25 juni 2016

Vuur in mij



25.06.2016. Sommige buitenlandse vrienden interpreteren mij als “ruw”. Mensen die in een andere status leven, begrijpen niet wat de gewone mens mee maakt. De gewone burger zit midden in de maatschappij.  Ik leef in "Europe" Belgium. Vrouwen moeten er zich verdedigen: van aanrandingen tot opkomen voor jezelf! Naargelang uw land, gewoonten, het vechten om doelstellingen, het lage landsniveau, de lage intelligentie van de medeburgers, gaat er preventief een beschermschild in werking. Wanneer 2 mensen een degelijke basis van vertrouwen opgebouwd hebben, kan er meer ruimte komen om te zijn wie je bent. Je vertrouwt de andere, weet wat zijn of haar karakter is. Men kan elkaars zwakke punten meten zonder elkaar te kwetsen. “Dit wordt zo dikwijls vergeten”. Door deze vergetelheid kan het soms over komen wanneer het beschermingsschild in werking treedt dat je het als “ruw” – ook al is dat niet zo – gemeten wordt.

De butler handelt voor u in de maatschappij.  De huishoudster regelt uw inkopen enz… Wanneer je je volledig uit de maatschappij kan ontheffen, ben je een koning in je leven. Begrijp dat eens. In deze status moet je je voor niks zorgen maken. Je kan je focussen op de mensen rondom je heen en dan nog begrijp je niet – of wil je niet begrijpen – of wil je gewoon de reden niet kennen – WAAROM sommige mensen anders reageren!  En denk goed na… sommigen van uw statusvrienden vragen dan nog geld ook! …aan die gewone burgers. Het is niet zo dat wereldberoemde mensen (en het ergste is dat ik hem graag heb rondom mij !!! die aantrekkingskracht en ik heb zijn boodschap ook begrepen!!) , die gewend zijn, dat alles gesponsord wordt, zich kunnen laten sponsoren door de gewone burger. Er zijn levensgrenzen……

Ik blijf discreet en vriendschap is goud waard. Maar begrijp naast je leven, dat anderen moeten knokken.
Mijn echte vrienden weten wie ik ben. Er is een wederzijds respect. Ze zouden mij NOOIT misbruiken of slecht behandelen. Mijn echte vrienden kennen me door en door. En herhalen steeds “Maxiem blijf wie je bent, met je hart van goud. Laat je vuur niet doven maar groei iedere dag!” Dit vind ik prachtig!!!  Maar dat komt dan ook van intelligente vrienden…


Maxiem  

maandag 20 juni 2016

Ik was de geest voor hem, die nooit bestond.

Herken je de laatste dozen die weggestoken onder de laagste boekenplank de positieve energie verknallen? Vandaag vond ik helaas nog enkele dozen vol schrijfsels, documenten enz… uit het verdorde, kille verleden. Midden doorheen de documenten vond ik een tekst; “Ik was de geest voor hem, die nooit bestond.”
Het gaat over een walgelijke tijd. Intriges, manipulaties, tweedracht, ruzie stoken…  Een machtspel om toch maar als zijn bezit in handen te kunnen houden. Geen eigen leven meer hebben, maar een commando van het leven te ontnemen!

Ik was voor hem een geest. Iemand die voor de buitenwereld niet bestond. Alleen zijn bezit tussen vier muren, waarmee hij de lange afstanden reed, om toch maar niet gezien te worden met mij! Als mensen vroegen of we samen waren;”Neen! Nooit van mijn leven! Ben je gek. Ik wil die gekke vrouw niet!” Ik zal haar genezen zei de psychopaat….
Hij leefde een dubbelleven. Een griezel die beslag legde op mijn leven en mijn geliefde van mij weghield. KUNST! Gangsterkunst. 

De psychopaat voelde zich als opperwezen. Hoe hij dit allemaal kon klaarspelen. Zelfs zijn maten trapten in dit nonsensgedoe. En ik … liet het gebeuren…. Geen kant meer op… geen weg meer te lopen….
Terwijl ik al die oude schrijfsels las, wist ik wat een WALGELIJKE TIJD ik doorstaan had. Mijn vertrouwen kapot. Hoe ik hem ter vriend hield om voor de rest gerust gelaten te kunnen worden… een pure psychopaat. Hoe hij zijn vrouw bedroog. Hoe hij op mijn gevoelens inspeelde. Hoe andere vrouwen mijn pad kruisten met dezelfde ervaringen… Zijn echtgenote kan er fier op zijn. Maar ik doorstond een walgelijke tijd van onderdrukking en intriges. Van misbruikte info tot het blokkeren van mijn eigen leven.

Het is toch kras hoe sommige schrijfstukken de herinneringen doen welleven. Maar dit soort vergif komt NOOIT meer in mijn leven!
Ps: geen nood alle stukken liggen achter slot opgeborgen en niet in mijn huis. Dit gaat de geschiedenis in en mag nooit verloren gaan. Afgedekt in een plastiek klasseerdoosje mag het geen positieve energie meer schaden.

Maxiem