zondag 26 juni 2016

Resultaat van uitéénlopende gesprekken


Belgium. In mijn zoektocht naar mijn soulmate komen er meer uitéénlopende gesprekken op mijn levenspad. Alleenstaande vrouwen die jaren alleen zijn. Zij beweren dat na hun 55 jaartal het leven uitblust. Vandaar dat zij zo strevend, strijdend, naar mannen snakken vOOr vermelde jaartal. De single vrouwen gaan gevoelsmatig op zoek naar een partner. Ze willen liefde delen. Gevoelens delen.  En zijn bang om weer eens gekwetst te worden. De vrouwen werken wel, hetzij deeltijds of voltijds. Enkelingen zijn verzwakt en vertoeven in een depressie. Die enkelingen zijn meestal alleenstaande vrouwen die meer dan 5 jaar single zijn. 

Single mannen zijn dikwijls de wanhoop nabij. Alimentatiegelden die hoog oplopen. De huurprijs voor een dak boven hun hoofd te hebben. Wat me sterk opvalt is dat alleenstaande mannen niet meer werken. Invaliditeit, pensioen, weduwenaar…  De mannen gaan zakelijk in werking op zoek naar de vrouw die hun kan depanneren. Ze gaan ook heel vlot over de periode. Als het met de ene niet gaat, dan vlug een andere vrouw. Men vindt geen gevoelens terug. Ze willen een vrouw met dak boven het hoofd, geld, alles wat ze op dat moment nodig hebben….

Mannen en vrouwen. Het is zaaks dat het een moeilijke samenleving is om harmonie terug te vinden. Wantrouwen staat centraal. Dit komt omdat men niet eerlijk is. Iedereen wilt “liefde” maar men verstaat er totaal iets anders onder. Liefde is gebouwd op vertrouwen, gevoelens, begrip, zorgen voor elkaar, genieten, samen delen. 
Een goede basis is de groei naar een juiste doelstelling. Maar naast dat allemaal zijn kinderen voor 95% de oorzaak tot het doemen van een nieuwe relatie. De kinderen staan anders in het leven en willen hun visie opdragen ipv de liefde tussen 2 mensen te gunnen.

Liefde terug vinden?
Het is een zakelijke aangelegenheid “wat men voor elkaar kan betekenen”. Lelijke woorden die degoutant zijn.   



Maxiem

Geen opmerkingen:

Een reactie posten