maandag 20 juli 2015

Drama King


Ja u leest het goed. Naast Drama Queens bestaan er ook Drama Kings! Niet tegenstaande dat Queens hun emoties niet kunnen beheersen, autistische eigenschappen zouden hebben of aandacht wensen, heeft de King extra’s die een Queen zich niet kan veroorloven. Een Drama King is immers ook een jager, een man, en gebruikt specifieke eigenschappen. In een korte omschrijving geeft dit;

1)   Een Drama King heeft minstens 1 x per jaar een andere wagen

2)   2 x per jaar heeft hij een ander telefoon/gsm nummer

3)   In het midden van een meeting, tentoonstelling, verdwijnt hij in alle aandachttrekkend optreden. “Superman moet zielen gaan redden”

4)   In het midden van de nacht krijgt hij telefoon en vertrekt hij in theatraal optreden om familiale zielen te helpen?

5)   De Drama King zoekt meestal iemand die stabiel is en in het gewone leven staat. MAAR de King wilt dat zijn entourage mee draait in zijn mallemolen. EN opgelet!

6)   De Drama King is DE man! Indien u een vrouwelijke entourage bent, zal u gedoemd worden tot nietsnut of hofnar van de King! (of bezetene van die oh lieve King) 

7)   Ook naar de buitenwereld zal de King u tot hofnar kelderen. Er is nu eenmaal maar 1 King die alle aandacht nodig heeft.

Vergeet niet; regelmatig of 1 x per jaar verandert hij van voornaam!

Maxiem Weber

zondag 5 juli 2015

WAARSCHUWING !


 
4.07.2015. Een week eerder kreeg ik het bericht dat ik gewonnen heb! Een diner all- in voor twee personen en zelfs met aangepaste wijnen bij het diner! Ik kreeg een bevestiging met de vermelding dat er geen aankoopverplichtingen aan verbonden waren. De eerste reactie was positief maar ergens zei mijn intuïtie dat het niet koosjer was. Twee dagen op voorhand kreeg ik nogmaals een vriendelijk telefoontje met een uurwijziging. Dat wilde ik niet. De dag zelf kreeg ik een telefoontje of ik de weg vond.  De vriendelijke stem sprak me met mijn voornaam telkens aan. Wat een opvolging dacht ik dan.

Toen ik aankwam met mijn chaperon parkeerde ik de wagen aan de straatkant en zeker niet in de hoge omheining ! Ik kreeg een raar gevoel. Het onthaal was super vriendelijk; naammelding en wat men als aperitief verkiest. De receptionist schreef op de etiketten onze voornamen. Een medewerker begon vragen te stellen aan de receptionist en ze bekeken de bezoekers alsof ze hun gewicht aan het berekenen waren? Het duurde een tijdje vooraleer we onze drank kregen want die werd achter de schermen ingeschonken. Het glas werd in je hand gegeven terwijl we ondertussen met vijf koppels stonden te wachten op het verdere verloop. Het jongste koppel stond te blazen. De man was ongerust, zenuwachtig en kwaad! Ik vroeg stilletjes wat er scheelde. “Pas op! Een paar minuten voor ik hier binnen stapte kreeg ik telefoon van een maat. Die heeft hier vastgezeten van negentien uur tot elf uur ’s avonds!” Ik keek de jongeman aan. Ik keek naar mijn vingers. Door de hitte had ik mijn pinringen niet kunnen aandoen! “Hoe bedoel je jongeman? Vertel!”
-“Om negentien uur precies sluiten ze de omheining en mag je niet of kan je niet meer vertrekken.” De receptionist  keek naar ons vier. “U mag in de toonzaal gaan staan.”  Wij bleven met vier personen bij elkaar. De jongeman:” Ik heb mijn paspoort, geld, alles in de wagen gelaten.” Zijn partner keek me aan. Toen kreeg ik het benauwd. Mijn glas was half en dat van de mannen was al leeg.

“We gaan beginnen!” De medewerker gaf uitleg over koken en keukengerief.   Ik keek om me heen. Vijf medewerkers voor tien bezoekers. De man die mij uitgenodigd had voor het gratis diner draaide maar rond mij. Hij verzette geen voet en steeds naast mijn rechterzijde! De twee oudere dames hadden ze in een kot apart gezet. Een witte plaats van twee meter op drie meter met een mini tafeltje en twee stoeltjes. Akelig ! Ik zag stilletjes aan niet zo goed meer uit mijn ogen. Ik zag nog net een buitenlandse origine naar een bureau gaan. “Dat is onze grote baas!” zei de man die mij uitgenodigd had. Zijn woorden bleven als een echo door mijn hoofd gaan.  De oude vrouw komt naar mij gestapt met grote ogen. Ze voelde zich niet goed.  De gezichten van de medewerkers vervormden.  Ik kreeg een blad met grote letters zodat ik mijn naam kon invullen, adres, telefoon, wat me interesseerde enz… Het tweede blad was om allemaal namen en telefoonnummers in te vullen.  Ik wilde die papieren terug te geven aan de man die mij uitgenodigd had. Hij duwde dat terug naar mij. De jongeman begon andere praat te vertellen. “Ik vind dat leuk, schrijf alle telefoonnummers maar op uit mijn gsm!”

Genoeg! De plaats kwam op mij af. Ik voelde mij totaal verdoofd. Voelde mij heel heel traag! Het stappen ging niet goed meer.
-“We zijn hier weg! Komaan!” Mijn chaperon grabbelde mij met mijn arm en sleurde mij buiten. De vijf medewerkers keken met hun rare gezichten en waren boos…
We waren zeer vlug zodat wij buiten de omheining vertoefden. Ik kreeg mijn deur van mijn wagen niet meer dicht. Die zat vast op de hoge klinkerstenen. De chaperon reed met de wagen en was niet zo veel verdoofd. In de verte zag hij de twee oude dames die zich verstrunkelde om buiten de omheining te geraken….

We zijn in een hoekje verdoken gekropen bij een taverne die ons goed kennen. Met alle ongemakken. Het heeft enkele uren geduurd vooraleer ik terug op mijn positieve was….

U bent gewaarschuwd !

 Maxiem Weber