zondag 27 maart 2016

De Tempeliers !

2007. De lange smalle weg kronkelt langs een kleine rivier. Het leidt ons door het bos, over de brug, op weg naar een stuk geschiedenis. Maar zonder dat mijn vriend en ik het beseften, waren we al voorbij gereden. We keerden terug. Onopvallend ligt er een smallere weg, juist naast de afgrond van een berg. Hier stopt het woongebied. We vertoeven ons in de wilde natuur. Het voelt als een veilige haven aan. Een absolute rust met uitzicht naar 'mogelijke aanvallen.' Op het einde van het smalle pad zoeken we een plaats om onze wagen te parkeren.

Aan de ijzeren poort zie ik dat we aan het juiste adres gekomen zijn. Gestuwd door de kracht loop ik een meter voorop. Mijn vriend bekijkt de rijdende wagens onderaan de berg. Ik open de zware eikendeur van een kerk. Het portaal is afgegrensd met een ijzeren smeedwerk. Oud. Heel oud. En telkens herken ik de tekens, zowel in de poort buiten, als in het smeedwerk binnen. Zelfs het plafond draagt het rode kruisteken. Verbaasd kijk ik in de kerk. Op ontdekking doorheen het leven van de Tempeliers… 

De monnikenorde, die rond 1100 de pelgrims beschermden en de beveiliging van de pelgrimstochten vrijwaarden. Als monnikenorde waren de Tempeliers à priori militairen. Ze aten in gemeenschappelijke eetzalen in absolute stilte. Ze maakten tijd voor gebed en er werd voorgelezen uit de bijbel. Hun kruin werd geschoren. De ridders droegen een wit kleed, bijgestaan door soldaten, die een bruin of zwart kleed aan hadden. Allen droegen ze het rode kruis als teken van het lijden van Jezus. De Tempeliers bezaten een grote collectie relikwieën. 
















De belangrijkste bron van inkomsten bestond uit schenkingen, geldstukken of commanderijen. Meestal van koningen, graven, kardinalen, landheren. De orde werd al gauw machtiger dan de Franse koning. Dat zinde de koning en de toenmalige paus niet. Op 13 oktober 1307 werden alle Tempeliers van hun bed gelicht wegens ketterij. De Tempeliers werden vernederd en vernietigd op de brandstapel.

Terwijl ik door de kerkgang stap, bekijk ik de beelden. Mijn vriend staat geruisloos de omgeving te observeren. Stil, we worden muisstil. Genieten van de serene sfeer, zien we taferelen afspelen door de glasramen. We kunnen onze ogen niet geloven maar mijn vriend en ik beseffen dat dit geschiedkundig kerkje, geheimzinnig beschermd wordt. Jezus zij dank! De beelden, biechtstoelen, preekstoel zijn van heldhaftige waarde. 



'Door een unieke gelegenheid mochten mijn vriend en ik 
mee binnen in de historische kerk.’



De kracht die daar heerst, de warme sfeer, brengt mijn gedachten dichter bij de Tempeliers. De vloer is stokoud. Ik kan moeilijk afstand nemen in dit uniek tafereel. Terwijl we terug naar buiten geloodst worden, neem ik nog enkele foto’s.  De klok slaagt twee uur. Mijn vriend en ik worden begeleid van hun kerk naar de burcht van de Tempeliers. (situerend naast elkaar)
De burcht wordt omringd door een stenen hoge muur. Wandelend door de tuin bekijken we het gebouw. We kunnen niet naar binnen want deze veilige burcht wordt nog steeds bewoond.



Een inspirerend moment. Nochtans bloedt mijn
hart wanneer ik eraan denk, hoe de Tempeliers aan hun einde gekomen zijn…





Maxiem Weber©













vrijdag 25 maart 2016

Thanks




I want to thank all my friends, readers, my special friends, ...

Thanks for the love, i love you too !
           for all the positive messages !
           for being there when I need
           you!
           
for the silence …
           for everything.

All the love,


Maxiem 


WIE wilt dat ik WAT doe?



Een minuut stilte voor de slachtoffers van de bomaanslagen te Brussel. Het was al zoveel langer verwacht en toch komt het dan zo plots. Ongeloof, ontreddering, hulp bieden enz… Daarna zijn de bomaanslagen opgeëist door **. We denken allemaal “Waarom?” Waarom kan de haat zo hoog liggen om deze daden effectief te doen?

Bovenstaande inleiding kan veel zwaarder geschreven worden. Het is een inbreuk op ons privèleven, onze leefwijze, ons mens zijn, enz… Maar de tekst zal dan nog vernietiger zijn wanneer ONZE EIGEN MENSEN, blanken, PSYCHOLOGISCHE TERRORISME uitvoeren! U leest het goed, ja. We mogen ons dagelijks leven nu niet helemaal uit het oog verliezen door de bomaanslagen. Want ook daar loopt het fout. En de vraag borrelt op als kokend water “WIE DOET DIT ALLEMAAL ? WIE IS DE OPDRACHTGEVER?”   

Mensen dwingen om tot het uiterste te drijven met de dood tot gevolg? WIE doet zoiets van ons eigen volk? WIE zit me achterna doorheen mijn leven? WIE wilt dat ik WAT doe?? WIE is zo ziekelijk om dit allemaal te realiseren? Maar ook heel ziekelijk degene die de opdrachten uitvoert, in welke functie ook ! WIE heeft zoveel macht om het TE KUNNEN doen? Ziekelijk !
WAAROM moet ik mijn leven opgeven?
Ik heb onlangs gebroken met een man. ALLE contact gestopt omdat ik die uit mijn leven wil. En ik veronderstel ook, dat de man waar ik verliefd op ben, NIET meer in mijn leven mag komen door de gebroken man. Ziekelijk. Wanneer hou je op? Zwijgen? Neen.

Definitie stalking = wederkerige gebeurtenissen met vernieling tot gevolg.

Maxiem Weber 

vrijdag 11 maart 2016

Paulina Verheyen



Paulina Carolina Verheyen werd op 29.10.1888 geboren in St Lenaerts als jongste telg van Franciscus Verheyen en Catharina Stephania Spruyt. Als enige dochter had Paulina nog *** stevige broers.

Het gezin verhuisde naar Rillaar waar vader Verheyen een brouwerij begonnen was. Paulien was een heel sociaal iemand. Ook al behoorde zij toch wel bij de bourgeois  klasse, was zij zeer begaan met de mindere klasse en ging ze als weldoenster geld dragen aan de armen. Omdat er toen der tijd weinig straten waren, liep Paulien door de bossen van Rillaar en Hauwaert met haar hondje. 
Toen op zondagavond 20.02.1910 Paulina nog niet thuis gekeerd was, werden de ouders heel ongerust. Eén van de broers is gaan zoeken door de bossen. Onderweg kwam hij het kleine hondje tegemoet. Het hondje was helemaal overstuur en lokte Alphonsius naar het plaatsdelict. Paulina lag met haar hoofd in de gracht. Haar geldbeugel was leeg en lag enkele meters van haar. De jongste broer liep naar de dokter-burgemeester Valvekens in het dorp. De dokter, veldwachter en gendarmes van Aarschot en St Joris Winge vonden Paulina gewurgd, verkracht,  met een prop van haar mooie foulard gewrongen in haar keel. Om zich te verzekeren dat het lieve, mooie meisje dood was had de dader haar haarspeldpunten met een blok doorheen haar neus dwars door haar hersenen geslagen. Paulina is twintig meters verder gesleurd in het Tienbundersbos. De gendarmes stelden een worsteling over een twintigtal meters vast. Men vond talrijke voetafdrukken.

Het dichtst bijzijnde huis stond op tweehonderd meter van het plaatsdelict. De vijfenzestig jarige bewoner had bij valavond een geroep gehoord en een blaffend hondje. Hij dacht eerst aan spelende kinderen in het bos terwijl hij hout aan het rapen was. Tijdens het onderzoek bevond zich een grote menigte rond het plaatsdelict. Een verslagenheid bij de bevolking. De gendarmes vonden het geen twijfel dat de mogelijke moordenaar tussen die menigte zou gestaan hebben…

Alhoewel  de dader nooit gevonden werd, gonsde het in Rillaar van tegenstrijdige versies over de moord. Werd de zaak in de doofpot gestopt omdat de dader bekend was en tot eigen kringen behoorde? Of was het een werkman van de brouwerij, verliefd op de dochter van de baas?
Brouwer Verheyen liet een ijzeren kruis plaatsen op het plaatsdelict. De gebroeders Victor en Evrard Valvekens namen de brouwerij over. Hertogin Eleonora Van Arenberg was zo onder de indruk van deze moord op een jonge vrouw uit de betere kringen dat zij afzag van haar plannen om zelf in het kasteel van Schoonhoven te komen wonen en het terug openstelde voor religieuzen.

De moord is nooit opgelost geweest.

Het kruis wordt nog steeds goed onderhouden. Er is een weide genoemd naar Paulien Verheyen op de wandelroute. Tot op heden is er nog geen foto van haar gevonden.

Maxiem Weber ©

Alles uitgeklaard





2016. De ultieme contactverbreking. De vele jaren waar ik me aangetrokken voelde aan A.(F.) is uitgeklaard. Alle contact is verbroken met de koppelaars. (P. ) Daardoor keerde een oud patroon terug in mijn leven. Dit gebeurde naar alle waarschijnlijkheid zodat ik terug zou gaan en hulp vragen aan de koppelaar. Ik doe dat niet meer en heb het toch wel zwaar feit zelf opgelost. Het vermoeden is dat de koppelaar mij zelf wilde als snoepje. In mijn achterhoofd zinderde “Wat zou A. dan allemaal meegemaakt kunnen hebben zodat hij mij moest opgeven?” Als ik dit mee maak kan A. dat ook meegemaakt hebben. En dit tot doelstelling de aantrekkingskracht, genegenheid, verliefdheid, op te heven.

Ik weet al een tijdje waar A. woont. Geruchten cirkelen rond, door de mond van de koppelaar. De vraag is dan of het allemaal waar is. De koppelaar wilt namelijk intimideren, wijsmaken. Zo zou A. niet juist in zijn hoofd zijn, maar achter mijn rug zegt de koppelaar dat ook van mij. De manipulator weet het goed aan te brengen met volle overtuiging. Wanneer alles zo in de kiem ontspruit, heeft A. en ik, nog niet de nodige reserves om ervoor te vechten. Immers de koppelaar had nooit een telefoonnummer gegeven. Uit dat gegeven blijkt dat hij alle feiten, gebeurtenissen, stappen naar het doel, volgens zijn richtlijnen en handen moest. Alles is zo klaar als kees.
A. had eerst de naam van F… De koppelaar wilde tweedracht en chaos zaaien door de twee namen te mixen. Daarna volgden de mislukte afspraken die via de koppelaar verliepen. A. was niet op mijn afspraak en ik was niet op de afspraak van A. Om het nog pittiger en zuurder te maken werd me verteld door de mond van de manipulator dat A. al een relatie van meer dan vijf jaar heeft??? (En ik dacht wat voor soort mannen zijn dat eigenlijk? Waar houden die zich mee bezig?) De koppelaar moest zich wel uitmuntend geamuseerd hebben.

Het viel me op dat de koppelaar in het laatste voorval met A. en ik, fel agressief werd. Hoe hij zich uitte aan A. Ik denk zelfs dat A. mijn blog niet kent. En dat P. zich vertiert. De foto’s van P. zijn al langer verbrand. En vandaag heb ik de houten kader van de collage helemaal opgebrand.
In fierheid heb ik een nieuw groot kader gekocht en een collage van mijn special friends gemaakt.
 
Het oude uit uw leven weg doen, zal plaats maken voor nieuw.

Ik ben klaar voor de nieuwe start.


Maxiem Weber