dinsdag 31 december 2019

Monsters



Uit de oude doos maar nooit vergeten.

Jaren heerst er een diepzwarte schaduw over mijn leven. Mijn hoofd werd gebrainwashst door de narcistische jeugdvriend. Ik meende gevoelens te hebben voor zijn maat A.F.. Al gauw werden mijn gevoelens nachtmerries. Ik kwam dan ook in een zware nachtmerrie terecht. De schoolvriend die ik meende te vertrouwen en te kennen bleek een narcist te zijn. Het duurde even voor aleer ik daar achter kwam maar vele dingen waren niet normaal in mijn leven. Op een heel korte tijdperiode werd de nachtmerrie werkelijkheid. De zovele “Dit is niet normaal seg” kreeg meer en meer vorm. Het klem rijden van mijn wagen. Mijn wagen en ik werden door elkaar geschud door mannen die ik niet kende. Ik werd aangevallen door mannen op de markt. Ik werd op 1 maand tijd tot 2 maal aangerand in klaarlichte dag op de straat. Er stond dikwijls een wagen op het karrespoor in the middle of nowhere, net achter mijn huis!  Ik werd achterna gereden, zelfs door het rode verkeerslicht toe! Ik krijste, schreeuwde, paniek! En telkens hoe onnozel het ook klonk “kwam de narcistische jeugdvriend ter hulp”. De vele incidenten wekten bij mij argwaan op dat de jeugdvriend in scène zou zetten zodat hij altijd de “held” werd en hij had het zo ver gekregen dat “ik precies niet meer zonder mijn held kon.” VRESELIJK want de man was heel ziek in zijn hoofd. Ook zette hij me onder druk door in het midden van de nacht op de dijk gaan te wandelen-om-toch-maar-A.F.-te-zien! Knettergek trapte ik er in het begin in maar dat duurde niet te lang! Hij flirtte altijd met de dood. De ziekelijke stond dikwijls aan de afgrond van het water. Hij liet voelen dat de dood heel dicht bij mij was. Ik werd geïsoleerd. Ik werd opgefokt dat A.F. ook gevoelens voor mij zou gehad hebben. Helaas kwam ik op langere termijn tot de conclusie “ Een man die me graag ziet, is dan niet bezig met andere vrouwen maar alleen met mij” en dat was niet in dit geval. Eénmaal per jaar kwam A.F. als een plastieken pop voor mij staan gapen met zijn prospecten. Was dat ook in scène gezet? De vraag overheerste mij “als hij het niet alleen aan kan om met me om te gaan, zal hij mij in deze zware situaties ook niet beschermen en liefde geven juist op die zware momenten waar ik gepijnigd werd” Na jaren van ellende. Miserie. Achterna rijden. Schudden met mijn wagen. Kleineren en vernederen door de narcist…. nam ik afscheid van de ziekelijke jaloerse schoolkameraad en dan kreeg ik nog zwaardere nachtmerries op mijn hoofd.  De schoolkameraad duldde geen “neen!”. Ik nam een ander gsm nummer. Ik sloot dag en nacht mijn gordijnen. Wagens stonden aan mijn poort agressief gas te geven of ze keken binnen in mijn woning met een verrekijker! Dus gordijnen dicht!


Tijdens de afstand dat ik nam, werd me duidelijk in wat voor een gangsterleven ik terecht gekomen was.  Er was geen hulp. Ik heb het alleen moeten dragen. Vrienden en vriendinnen volgden mij bezorgd op of ik kon blijven leven. Ik schuwde mensen want ik wist niet meer wie ik kon vertrouwen. Dit gebeuren was allemaal bovenop de vrouwenvijandigheid dat ik aanvoelde als- niet meer haalbaar. Trauma’s ten top! Plots kwamen er oude mannen in mijn leven alsof de narcist die gestuurd had. Zestigers! Zeventigers! Ineens werd ik door oude mannen lastig gevallen. Ook daar knakte iets helemaal kapot! ALLES DEED DE GEK – dat – ik-toch-maar-ONGELUKKIG VERDER MOEST LEVEN ZONDER DEN HELD!! Schande voor degene die aan het complot meegewerkt hebben! Een echte schande, karma will find you !  Mijn hoofd leefde verder in flashbacks. Ruwe nachtmerries en preventie. Ik vocht meer en meer om een normaal leven, hoe erger het ook werd. Ik kon tegen de bende niet op. Niet alleen met de oude mannen maar ook op werkvlak werd ik ten onder gebracht. Ik werd op sollicitatiegesprekken afgemaakt zoals een bendelid dat zijn verbintenis niet na kwam. In mijn onderzoek kwam ik steeds terecht bij een gekende man  ***. Die zou het aanleren om als ruwe interviewer het slachtoffer kapot te maken ter plaatse, het slachtoffer zo onzeker te maken dat die brak, geen kant meer op kon! Zo werd ik toen ook behandeld!!! Het heeft me getekend voor mijn leven! Vrouwenvijandigheid op de werkvloer, ruwe behandeling krijgen tijdens sollicitatiegesprekken, stoppen met de verenigingen, stoppen met artistieke bezigheden, stoppen met schrijven, stoppen met de avondschool, stoppen met zwemmen, onder dwang zetten om toch maar die rotjob te ondertekenen, een diepzwarte schaduw dat mijn leven overheerste. Je kon jezelf de vraag stellen wat voor soort mensen er allemaal in complot zat. In een flashback zag ik steeds de narcist die zei “Die moet me nog iets te goed, dus die moet dat dan maar doen.” Afgrijselijk! Het viel ook op dat de narcist me telkens “alleen op pad” wilde. Er zouden geen getuigen zijn indien er iets gebeurde.


Een pauze werd ingelast voor mijn dierbare Amerikaanse vrienden. Ik hield enorm van hen maar door de vele langdurige miserie kreeg ik ***. De mannen keken toe hoe ze mij op de werkvloer behandelden. (i call your authorities!) Ik kreeg zware paniekaanvallen op de werkvloer en werd door de vrouwen er nog bovenop gepest!  “Belgen zijn gek” zeiden ze. Ook de middagpauzes in het bos waar ik eventueel wat zou kunnen eten, op de werkvloer werd ik ook tijdens midddagpauzes gepest, waren mijn vrienden op mijn phone. Ze keken mee toe en namen soms ook risico voor wie ze waren. Superbekend. Maar ook daar werd ik angstig en mijn vrienden begrepen het niet, dat het zo diep gekomen was, dat ik ook voor hen schuwde. Er werd wat onderzoek gedaan en de vrienden zeiden dat het om een man ging terwijl ik meende dat het mijn stalkster was. Ik veronderstel dat ik het niet meer wilde accepteren dat de jeugdvriend er na de zovele jaren nog iets mee zou te maken hebben.


De narcist zei altijd “Je hebt een tienjaren contract”(?) “Je zal tien jaren opgevolgd worden. Wat je doet. Met wie je omgaat. Het zou een soort bescherming zijn.” Bescherming? Beslag leggen op mijn leven! Mijn wagen klem rijden, schudden met mijn wagen, me bang maken, zwijgen afdwingen, aangerand worden, geen politie… voor de gestoorde man leek het allemaal als normaal en hij zag het als een soort bescherming. Terwijl ik zovele trauma’s opgedaan had! Zijn gekke wereld leek voor hem normaal en voor mijn belevingswereld wilde ik er niets meer mee te maken hebben! Tien jaren! Dat is tot en met 2020. My gosh kijk ik uit de dag dat het allemaal stopt!
Of het erger kan, kon. Sinds vorige zomer ben ik te weten gekomen dat de broer van A.F. in mijn buurt komen wonen is. Tijdens de periode dat ik afgeperst werd, kwam ik als een slag in mijn gezicht te weten dat A.F.’s broer in mijn buurt komen wonen was? Ik verzeker jullie, een heel zware tijd dat ik allemaal alleen moest dragen. Opgezet spel. Machtspel! Nochtans zou men denken “A.F. heeft een gezin, zijn broer heeft een gezin en de narcist …. Is al lang getrouwd met een rijke vrouw!” en toch ….. zou men denken wat bezielen deze mensen om mij zo te kl**ten. Waarom? Om te bewijzen dat ze 1 ding eens goeds kunnen doen in hun leefwereld, zijnde mij kapot te maken? Schande ! Karma will find you!


Deze tekst is in ere aan LD “Schrijven is geen misdaad” en “Er bestaat geen amateurschrijver. Alleen ‘een schrijven’ zit in het bloed.”
Indien u zich kunt weerspiegelen in dit verhaal is dat uw probleem. Er zijn hier geen plaatsnamen, geen datums, geen namen gebruikt. Alleen de effectieve dader zal zich herkennen in zijn of haar daden. Het waargebeurd verhaal komt uit de oude doos maar niet vergeten! Mag dit een waarschuwing betekenen voor onze medemens.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten