Het confronterende gesprek

Vandaag werd ik geconfronteerd en stel ik vast tijdens een gesprek dat ik een eigen communicatiesysteem ontwikkeld heb. Nooit namen vernoemen. Nooit plaatsen vernoemen. Bronbescherming. Mijn communicatie is zo subliem in consequent  woordengebruik, zin-vorming,  dat niet iedereen mee kan doorheen de codetaal. Dat vind ik spijtig natuurlijk. Alhoewel, het is te bekijken WELKE informatie men wenst te horen. Doorheen de jaren van ervaring spreek ik uit de volksmond ‘politieke taal’. Men mag iets weten maar niet alles. Vrienden kennen mij, en weten wat of tegen wie ik wat wil vertellen. Ze maken daar geen punt van. Dat is wederzijds zo.

Uit ervaring zijn bepaalde mensen met mijn ideeën gaan lopen. Ik kreeg jaloerse, nijdige vrouwen (soms ex vriendinnen) achter me aan met allerlei eisen die ze stelden waar ze totaal geen recht op hadden. Als ik op een receptie ben, of diner,   krijgt men te maken met vrouwenvijandigheid. Dat bestaat nu éénmaal zo.  “Wat voor kleedje heeft die weer aan? Als ik zo’n haren had zou ik die kaal scheren….”  Inspirerende vrouwensoaps doen ook geen goed zodat normen en waarden als nihil voor hen bestaan. Alleenstaande vrouwen, wanhopige vrouwen, gefrustreerde en last but not least: financiële vrouwenproblemen.  Ze gaan een avondje uit en zijn constant bezig met andere vrouwen te kelderen zodat zij in een hogere schaal terecht komen. Het is HUN stelling maar daarom is het niet de juiste.  Waarom zouden we niet gewoon andere vrouwen accepteren zoals die zijn? Waarom kan men intelligente vrouwen niet accepteren zoals die éénmaal zijn? Iedereen draagt toch een mening?

Uit mijn ervaringen bespeur ik een intelligentiekloof. Intelligente vrouwen zijn met carrière bezig, dragen een juiste verstandelijke - diplomatische aanpak… en beseffen dat een sterk team goede resultaten behalen.
Vrouwen met een laag intelligentie instelling kelderen steeds weer omringende vrouwen. Ze zien hun gebreken en de andere vrouw lijkt dan perfect?
Studies doen er niet toe aan intelligente vrouwen. Men kan intelligent zijn met een laag diploma. Immers niet alle rijkgestudeerde geesten  dragen de juiste intelligentie. Diplomatie, intelligentie, vindt men in mensenhart.     

Daardoor neem ik alles wat me lief is in bescherming. Beschermen is diplomatisch omzeilen. Vandaar deze codetaal.  Er hoeft niet gestookt te worden. Er hoeft geen speelruimte gecreëerd worden.  En kijk al daar, op Het Nieuws bekijk ik beelden waarbij hogergeplaatsen deze vrouwenproblemen ook mogen kennen.

M.