Oude tijden komen terug. Dit wordt wel eens in de
volksmond gezegd. We weten nooit wat voor slechte tijden de buur heeft. Hij of
zij zal het nooit willen laten merken. Maar wanneer we door de winkels lopen,
zien we aan de kleding, schoenen, verzorging, wat die ziel moet door staan. Men
wordt aangekeken door omstaanders omdat men anders gekleed loopt dan in trendy
kleding. De doorsnee bevolking jong of oud winkelen in tweedehands winkels. Er zijn
geen extraatjes meer. Voedselbanken moeten bakken bij zetten om mondjes te vullen.
Het is bijna Kerst. Welvarende mensen zien toe hoe de
bevolking verandert in deze tijden. De leuke oude kerstverhalen waar men mensen
helpt in armoede, schaduwt met de realiteit. En dan plots…
worden er twintig eurobiljetten in brievenbussen gestopt? Nieuwsgierig, wantrouwig, worden de biljetten nagekeken. Blijkbaar is er een wilde weldoener die op zijn of haar manier een kerstcadeau aan de mensen wilt geven? Misschien met een doelstelling om zijn of haar bijdrage te leveren in de maatschappij.
worden er twintig eurobiljetten in brievenbussen gestopt? Nieuwsgierig, wantrouwig, worden de biljetten nagekeken. Blijkbaar is er een wilde weldoener die op zijn of haar manier een kerstcadeau aan de mensen wilt geven? Misschien met een doelstelling om zijn of haar bijdrage te leveren in de maatschappij.
Wel, lieve weldoener, u hebt misschien de juiste bedoeling, toch las
ik dat het geld werd opgevraagd door instanties. Wantrouwen. Hoe stom het ook
klinkt. In uw juiste doelstelling heb ik toch respect dat u zoiets doet. Iemand die zich bekommert met de juiste
daadkracht. Minderbemiddelden helpen die nog iets willen bereiken in onze
maatschappij en die afgeremd worden. Als een verdoken Tempelier die zich wilt
inzetten bij hulp bieden. Ik hoop dat er nog meerdere weldoeners u zullen
steunen in daden. Vergeet u mijn brievenbus niet?
9.12.2013 MW.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten