Vriendschap en liefde vinden steeds een weg. Hoe raar
ook. Een leuk telefoontje, zijn stem. Wat was het heel lang geleden dat we
elkaar gehoord hadden. Op een paar seconden terug zo dicht bij. En wat hadden
wij bij te praten, vond ik zo mooi. Na lange jaren op één, twee, drie, en de
conversatie gaat gewoon verder. Alsof het zo zijn moest.
En op dat ene moment, met zoveel begrip de woorden golven…
Was het omdat hij mij aanvoelde? Dat ik zo naar wat positieve fibes verlangde. Hem kennende de vraag naar mij stelde… “amai,
dan heb je ook een druk agenda…” en toen ik hem de vraag stelde…. Een carrièreboost
vaststelde: zijn drang na onze uit-mekaar-groeiing. Allebei heel weinig tijd en
vinden we dan nog een weg? Vriendschap is er al en de rest ….. is wat de
toekomst uitwijzen zal.
Is dit al een vroeg kerstsignaal, een tijd dat vrienden elkaar
ontmoeten?
Thx
Maxiem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten