Dringend nog wat boodschappen gedaan.... De lucht werd donker en in de background zinderd een gedonder. Fietsers snellen voorbij terwijl ik moet wachten om met de wagen over te steken. Iedereen lijkt wel gehaast te zijn om het onweer te "onthaasten". Maar niets is minder waar. Regendruppels kletsen neer... 'bang van het onweer' is dan ook weer te laat. Een schrijfsel uit mijn gedichtendoos:
Varend schip 1
Hier sta ik dan
aan dek op wacht
de storm voorbij
het schip maakte bijna kapseis
maar telkens nemen de bemanningsleden
het roer stevig in handen
een muiterij verijdelt
de strijd tegen piraterij
vormt een lange vaargeul van terreur
maar telkens nemen de bemannningsleden
het roer stevig in handen
de zeebries waait door mijn haren
onze bemanningsleden voelen de wind achter.
Maxiem Weber ©
Geen opmerkingen:
Een reactie posten