Een diepe zucht. Stil zitten op het meditatiekussen en de wind speelt met de gordijnen. De geur van afgemaaid gras, rozen, vliegt met de wind de woonkamer binnen. De bladeren van de bomen spelen een muziekconcert als lijkt het een woestijnwind die zijn zand verstrooid met triangelklank op de bladeren. Het I-Ching book ligt voor mij op de grond. Ik zou gelukkig moeten zijn…
De kaars naast Boedha flakkert doorheen de zomerse
bries. In mijn diepste vervoering maak ik me leeg. In een spiraal van energie
en geurende zomerse wind, kom ik midden in de leegte. De leegte van niets. Niets
is de leegte. In leven zijn door ademen. In – en uit ademen. Weten dat dit een geschenk is van leven. Zo bewust,
relax, mee vloeien op de golven van de wind. En ademen alsof het mijn laatste
was…
De zomer is een leegte. Vakantiegangers, zomeruur,
zomerprogramma’s op tv, jobstudenten, kinderen tot laat in de straat, het is
niet mijn favoriete tijdsgolf. Verlangend naar september zou ik de tijd verder
draaien. Maar de leegte is daar nog steeds. Vader Tijd en moeder Natuur lopen
wijzerzin. Machteloos verder doorheen de zomer…
MW.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten