vrijdag 18 juli 2014

De teugels los

              

Telkens weer de strakke teugels in de hand. Alles onder controle. Opbouwend naar de toekomst toe. Voorspoedend. Een vooruitgang om iets te bereiken. Gedreven, resultaten, moed, acties…. Naar het doel van het streven.

Na een tijd van strijd leveren, onvoldoende resultaten, zoekt men naar de juiste oplossing. Gedreven of ingetogen, er dient een oplossing of onderhandeling te komen. Maar….

De teugels kunnen niet strak blijven. Er komt een tijd om de teugels dwangmatig te lossen. Zodat men soepel kan sturen. En wat is de boete die we moeten betalen? Wanneer het niet meer verder kan… de strijdlijn begraven… valt het ongelukkige noodlot.
De verdediging verdwijnt. De persoonlijkheid verkwijnt. Toegevingen, misbruik, en de buitenstaanders begrijpen het niet. Wanneer men het geluk niet mag kennen, weet men niet wat men mist in het leven. En kiest men dikwijls voor het realistische leven. Wat men al te vaak hoort;”Het leven is een rotzooi. Je overleeft het wel.”

Zo kiest men dikwijls voor de gekende rotzooi en verliest men de inzet/kans naar iets nieuws: geen onzekerheid of het onveilige van het ongekende. (bindingsangst naar nieuw en ongekend een hoofdrol speelt) 'De kunst van oorlog voeren', Sun Tzu, vertelt dat: wanneer men uw vijand kent kan men die beter bestrijden....

MW.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten