Vrijdag 17 februari ’17
Het sollicitatiegesprek was een positief gegeven. Het fleurde
zo op in de zware zoektocht om een duurzame job te vinden. Actief bezig zijn in
het uitoefenen van een tijdelijke job, geeft al zoveel negatieve uitspraken
tijdens een sollicitatiegesprek. De tijd om loon te hebben voor de rekeningen
te betalen, de vier muren die niet terug praten, de eenzaamheid, en zo sociaal
contact vinden, laat een negatieve uitlaatklep door de interviewers. Het is
niet meer om te buigen tot iets positiefs. Je wordt beschuldigd een jobhopper
te zijn?
En zo was het dit maal een positief sollicitatiegesprek. Een
uitblinker en men dacht … dit zou het nu eens kunnen zijn om een nieuwe start
in een duurzame job. De interviewers waren zo vriendelijk. Alles werd
uitgepraat, uitgelegd, maar toen men in het bedrijf terecht kwam, was de
realiteit anders. Spanningen, tweestrijd, tegenwerkingen, en … jaloezie. Ineens
moest men zijn talenten gaan aanleren aan de vriendin van de baas. Indien ! de
taken aansluiten voor de job is het normaal. Maar wanneer men andere dingen
moest gaan aanleren, was fataal. En zo deinde dit uit in conflicten. De vertrouwenspersoon,
vriend van de baas, veegde alles weg in één veeg van de tafel. “Ik werk hier zo
lang! Dat kan niet!”
De conflicten bouwden op tot daden. Iedere keer kwamen er “fouten” aan het licht. En telkens werd men er van beschuldigd, ook al wist men van niets.
De tijd gaf raad en de pesters bouwden verder aan de
afbraak van het slachtoffer! De vriendin: ”Mijn vriendje heeft al een advocaat
voor 250 euro, dus moet je zwijgen! JIJ gaat altijd moeten verliezen! Mijn vriendje
kent heel veel mensen die JOUW het leven kunnen zuur maken!” de dreigementen
gingen over in daden. En ineens kreeg men van de werkgever, “de baas”, de
opdracht het bedrijf een uurtje los te laten. Vrijdags moest men altijd
afsluiten en aangezien dat iedere ding kon gestaafd worden moesten ze verder
gaan. Ook hier konden ze hun slag niet thuis halen. Het bedrijf werd netjes
afgesloten vrijdags! En dan gebeurt het onwaarschijnlijke! De vriendin komt
naast zitten en commandeert dat men een antwoordmail moet versturen naar een
klant met een onwettig gegeven. “Wel, mijn beste, die eer laat ik aan jouw!” in
die lange tijd stuurde de vriendin trouwens constant mails in mijn naam door
!!!!
Het bedrijf zelf heeft een groot personeelsverloop. Behalve
de vriendjespolitiekers! De werkgever zelf zegt dat men in zijn groep moet
passen. DAN MOGEN ZE IN DE EERSTE PLAATS PERSOONLIJKHEIDSTESTEN doen, dat geeft
meer zekerheid en zeker naar de werknemer toe ! er zijn er enkele die er zijn
gaan lopen maar als ze hier of daar nog een handje kunnen toesteken doen ze dat
….. dat is profiteren van de situatie in hun zak.
MW
Geen opmerkingen:
Een reactie posten