Week van het pesten 2

Zaterdag 18 februari ’17

Het was weer een uitzendjob. Blij werk te hebben kreeg men taken. Iedere keer opnieuw jezelf te moeten bewijzen. Iedere keer weer valse beloften:’ Als je goed je best doet, mag je misschien blijven.” Zo startte men aan een nieuwe inzet. Door de langdurige zieke, lagen er stapels werk dat moest ingehaald worden. Zo moest men ook nog voor een groot bedrag factureren. Een opdracht van de werkgever maar de dossierbeheerders waren er niet zo happy mee.

Met volle inzet begon men de gegevens en dossiers te verzamelen. Blijkbaar waren er dossierbeheerders die hun dossiers verstopten in het onderste van hun laden. De dossierbeheerders begonnen te roddelen in de gang. Hielden vergaderingen in de kelder, waar de toiletten waren. Ze voelden zich bedreigt door de facturatie.
Op een dag werd men in het donker gezet. Dikwijls werd men op de toilet in het donker gezet, ging het kelderlicht uit. Het werd een gewoonte! Akelig! Een weg vinden in het donker om buiten te geraken. De computer ging stuk en blokkeerde als maar. S middags aan de eettafel werden vieze gezichten getrokken. De koffie was spoorloos. Dossiers die afgewerkt waren, verdwenen. Zo maar ineens. Papieren verdwenen. Afsnauwen. Opsluiten in archief.

Het escaleerde van conflicten in ruzies. Op den duur alle dagen obstakels. Men kon zijn werk niet goed meer uitvoeren. Iedere keer de obstakels eerst recht zetten en dan pas aan de taken kunnen beginnen. Het kost een bom geld. De werkgever wist ervan. De dames deden dat met de andere interim-voorgangers ook !!! maar niemand deed iets!

Ook het uitzendkantoor liet alles in het beloop. Ontkennen en deed gewoon niks !!! Terwijl men allen op de hoogte was.

TIP: zorg voor de melding voor een schriftelijk schrijven. Mail. Aangetekende brief….. mondeling wordt alles weggeveegd van de tafel.

MW