Haat wordt soms zo ondraaglijk gestuwd in de dader, dat deze overgaat in het africhten van zijn prooi. Dit uit zich in de school, het verenigingsleven of op het werk, gewoon in alledaagse dingen. Alsof de slechte economische tijd er iets mee te maken heeft, draagt geen prioriteit. Immers onverdraagzaamheid en machtsspel zijn de ware doeners in het zieke verstand dat tot uiting komt met als doel de prooi te vernietigen. Men zou beginnen te denken dat het psychopatische neigingen zijn.
Wie is tot zoiets in staat?
De dader spiegelt zich aan zijn prooi. De persoonlijkheid in kwestie heeft betere kwaliteiten, meer mogelijkheden in het leven, ambitieus verstand… De dader beseft zelf dat zijn of haar persoonlijkheid serieus tekort schiet tegenover de prooi. De belager krijgt één doel, de prooi vernederen, pesten en liefst uitschakelen in zijn bestaan. Dit draagt tot een voltijds tijdverdrijf om mensen te vernietigen.
Hoe gaan ze te werk?
Er wordt eerst geobserveerd. Daarna spiegelt de dader “Ik kan dat ook en zelfs beter.”
Ieder klein detail dat de belager te weten komt van de prooi, pikeert de dader zijn prooi.
Alsof het onwaardig is, de dader zijn prooi voor gek beoordeelt, preekt hij om te stoppen met het “detail.” Activiteit, taak, hobby…
Komt de dader te weten dat het “detail” niet stopt, gaat hij over tot actie. De prooi wordt in een slecht daglicht gesteld. Slechte resultaten worden in de prooi zijn schoenen geschoven. De dader wilt dat de prooi gehoorzaamt. Indien niet, breekt de belager het mooie leven van de prooi. Het slachtoffer weet niet wat hem overkomt. Maar het loopt van een klein ongelukje tot een helse tegenslag. De reden; dossiers die verdwijnen, uitgesloten worden in de groep, vrienden die verdwijnen… In tussentijd begint de dader activiteiten uit te voeren hetgeen de prooi doet. De dader begint zich te meten aan de prooi. Ondertussen wordt het slachtoffer in het belachelijke getrokken en met spot beoordeeld. De belager zorgt dat hij een stapje verder staat dan de prooi in het actie ondernemen waardoor het slachtoffer afgeremd wordt in zijn bezigheden. De dader glipt in het leven van de prooi. Totdat het slachtoffer stopt met zijn activiteiten, hetgeen de belager in zijn zieke verstand als “zijn doel” zitten heeft: “De prooi moet verdwijnen zodat ik die kansen krijg!”
Hoe kan men zich verdedigen?
Dat is een zware taak. Vrienden en kennissen staan buiten de taken van het slachtoffer. Ieder klein detail moet verzwegen worden!
Men kan erover praten met vertrouwelingen maar uiteindelijk is het een strijd tussen dader en slachtoffer. Wat het verdwijnen van de vrienden betreft, zijn dat zwakkelingen, terwijl deze goed weten wat het slachtoffer waard is. Als zij de partij van de dader kiezen, zijn ze evenwaardig aan de dader in kwestie, hoe hard het ook klinkt.
Omgaan met échte vrienden, gevoelens uiten, niet twijfelen aan jezelf, zijn opbouwende eigenschappen. Ook al is dat niet zo evident. Immers wordt er een heel netwerk opgesteld om het slachtoffer in een slecht daglicht te zetten. Gewoon doorgaan met uw bezigheden of passie.
In sommige gevallen zoals op het werk is men begrensd. Als de werkgever het spel meespeelt kan men er weinig aan doen. Totdat de pesterijen dieper komen, kan men een officiële klacht neerleggen. In verenigingen en scholen kan men iemand in vertrouwen aanspreken (leerkracht, voorzitter, secretaris…) daar zijn meerdere personen verantwoordelijk in beslissingen nemen zodoende het diplomatisch op te lossen. Ja, wat die hobby activiteit betreft is andere koek. Gewoon doorgaan met iets wat je passie is.
MW
Geen opmerkingen:
Een reactie posten