Ik zie je nog lopen doorheen mijn gedachten. Maar je
bent niet meer. Je woning vertelt het leven. Het leven dat een tijd geleefd
heeft en nu de rust geniet. Blauwe regen verbergt de ramen waardoor gekeken
werd. De takken beschutten het glas van de bibberende kou. Het mysterie
verhoogt wanneer ik verder en dieper in het verleden zoek. Hoe de keuken zo
netjes is achtergelaten. De zetel in de woonkamer naar warmte smacht. De lieve streepjeskat
het veranda siert. Mmiiiauuu…
Dit huis heeft liefde gekend. Vreugde, liefde en
verdriet. In warme en koude seizoenen. Jaren vlogen voorbij. En ieder huisje
draagt zen eigen kruisje. Met een kaarslicht op het midden van de tafel, verrijken
spinnenwebben het kamertoneel. De muizen zijn al vertrokken.
De stilte heerst over het geheel.
De stilte van de kilte tot een doodse stilte.
MWRW.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten